İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16163 Esas 2019/22614 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16163
Karar No: 2019/22614
Karar Tarihi: 10.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16163 Esas 2019/22614 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, kasten yaralama suçu sebebiyle sanığı mahkum etti. Sanık hakkında verilen adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu ve temyiz isteminin reddedilmesine karar verildi. Ancak, müştekiyi yaralama suçu sebebiyle verilen hükümler, sanığın haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmaması ve arttırım yapılırken uygulanan indirim oranının yanlış hesaplanması sebepleriyle bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise, adli para cezalarının kesin nitelikte olduğunu belirten 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ve geçici 2. maddesi, haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğini belirten TCK'nin 29. maddesi ve arttırım yapılırken indirim oranının doğru hesaplanması gerektiğini belirten TCK'nin 87/3. maddesi gösterilebilir.

3. Ceza Dairesi 2019/16163 E. , 2019/22614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında katılan ... ile müşteki ..."ı yaralamadan kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine ilişkin kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından, sanığın temyiz itirazlarının reddi ile red kararına ilişkin 23.02.2016 tarih ve 2015/315 Esas - 20156/54 Karar sayılı ek kararların ONANMASINA,
2) Sanık hakkında müşteki ..."ı yaralamadan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Oluş, tüm dosya içeriği, sanığın aşamalardaki beyanı ve sanık hakkında Uşak Devlet Hastanesince düzenlen olay tarihli rapor da "alın ortasında 3 cm"lik kızarıklık, sol göz çevresinde şişlik, sol göz ön burun bileşkesinde 3x2 cm"lik kızarıklık, üst dudak yanak bileşkesinde 1x1 cm"lik kızarılık, alt çene ön tarafta 2x2 cm"lik kızarıklık, ağız diş diplerinde kanama, sağ alt bacak dış yanda 5x5 cm"lik sıyrık, sol kaburga göğüs altı bölgesinde travmatik ağrılı alan" tespitinde bulunulmasına göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde TCK"nin 87/3. maddesi gereğince arttırım yapılırken, uygulanan indirim oranının (1/12) olmasına rağmen hükümde (1/2) olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.