MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş göremezlik oranının yeniden belirlenerek maluliyet aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Davacı, 05.05.1999 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası sonrasında belirlenen % 20 işgöremezlik oranına itiraz ile iş göremezlik oranının yeniden belirlenmesini ve belirlenecek orana göre de iş kazası kolundan aylık bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davacının 05.05.1999 tarihinde geçirdiği iş kazasına bağlı maluliyetinin % 45,0 oranına arttığının tespitine, davacıya davadaki istemi de dikkate alınarak 04.02.2013 dava tarihinden itibaren % 45,0 iş göremezlik oranı üzerinden maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 05.05.1999 tarihinde yüksekten düşmek sureti ile kaza geçirdiği, davalı Kurum tarafından olayın iş kazası olarak kabul edildiği ve davacıya %20 iş göremezlik oranı üzerinden sürekli iş göremezlik geliri bağlandığı, davacının, 31.08.2012 tarihli dilekçe ile davalı Kurum"a başvurarak sürekli iş göremezlik derecesinin yeniden değerlendirilmesini talep ettiği, davalı Kurum tarafından 11.10.2012 tarihli yazı ile davacıya; %20 olan sürekli iş göremezlik derecesinin değişmediğinin, bakıma muhtaç durumda olmadığının, kontrol muayenesinin gerekmediğinin bildirildiği, davacının itirazı üzerinde davalı Kurum Yüksek Sağlık Kurulu"nun 26.09.2012 tarihli kararında; Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde; geçirmiş olduğu iş kazası nedeni ile davacının maluliyet oranının %20 olduğunun, sürekli bakıma muhtaç olmadığının, kontrol muayenesinin gerekmediğinin bildirildiği, mahkemece dosyanın Adli Tıp Kurumu"na gönderildiği, 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu"nun 12.12.2014 tarihli raporunda; davacının 05.05.1999 tarihinde meydana gelen iş kazasına bağlı gelişen arızasının 85/9529 sayılı tüzük hükümlerinden yararlanılarak ve meslek numarası grup 19 bildirilmekle halihazırda E cetveline göre %45 olduğunun bildirildiği, Adli Tıp Genel Kurulu"nun 30.07.2015 tarihli raporunda da 3. İhtisas Kurulu"nun anılan raporundaki gibi görüş bildirildiği anlaşılmaktadır.
5510 sayılı Yasa’nın 19. maddesine göre iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurum"ca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum sağlık kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalının sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanacağı, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik hallerinde meslekte kazanma gücündeki kayıp oranının belirlenmesine ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esasların Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenleneceği bildirilmiştir. Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği"nin 45. maddesinde sürekli iş göremezlik gelirinin iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurum"ca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum Sağlık Kurulu"nca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalıya bağlanacağı bildirilmiştir.
Sürekli işgöremezlik oranının tespitine ilişkin davanın asıl amacı, 506 ve 5510 sayılı Yasa gereğince sigortalıya sürekli işgöremezlik geliri bağlanmasının teminine yöneliktir. Diğer yandan sürekli işgöremezlik oranının tespiti işverenin dahi hak alanını ilgilendirir. Zira işveren kusurlu ve sigortalının sürekli işgöremezlik oranı en az %10 ise Kurum, sigortalının sürekli işgöremezlik oranına göre bağladığı gelirin peşin değerini işverenden isteyebilecektir.
Dava konusu olan hukuki ilişki birden fazla kişi arasında ortak olup da bu hukuki ilişki hakkında mahkemece bütün ilgililer için aynı şekilde ve tek bir karar verilmesi gereken hallerde, dava arkadaşlığı maddi bakımdan zorunludur. Burada dava arkadaşları arasındaki hukuki ilişki son derece sıkı olup mahkeme mecburi dava arkadaşlarının hepsi hakkında aynı ve bir tek karar verir.
Sürekli işgöremezlik oranının tespiti istemine ilişkin dava sonucunda mahkemece verilecek hüküm gerek işverenin gerekse Sosyal Güvenlik Kurumu"nun hak alanını etkileyeceğinden işveren ile Sosyal Güvenlik Kurumu arasında mecburi dava arkadaşlığı bulunmaktadır. Davalılar arasında (pasif) mecburi dava arkadaşlığı bulunması halinde, davacı bütün davalılara karşı birlikte dava açmak zorundadır. Dava bütün mecburi dava arkadaşlarına karşı değil de bunlardan birine veya bir kaçına karşı açılmış ise bu halde dava sıfat yokluğundan reddedilemez. Mahkemenin, davayı diğer mecburi dava arkadaşlarına da teşmil etmesi için davacıya bir süre vermesi, davacı bu süre içinde davayı diğer mecburi dava arkadaşlarına da teşmil ederse davaya devam etmesi gerekir.
Somut olayda; davacının talebi sürekli iş göremezlik oranının ve sürekli iş göremezlik geliri almaya hak kazandığının tespitine yönelik olduğu halde, hükümde tereddüt oluşturacak şekilde maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine denilmesi ve hak alanını ilgilendirdiği halde işveren davaya dahil edilmeden karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece yapılacak iş; öncelikle davacıya davayı işverene yöntemince yöneltmesi için önel vermek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.