MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar; murislerinin 16.08.2008 tarihinde yüksek gerilime kapılarak hayatını kaybettiğini, davalının üzerine düşen ağır özen yükümlülüğünü yerine getirmediğini, dolayısıyla kusurlu olduğunu ileri sürerek; fazlaya dair dava ve talep hakları saklı kalmak üzere, her bir davacı için ayrı ayrı belirttikleri toplam 110.000 TL manevi tazminat ile 7000 TL maddi tazminat"ın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı kurumdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın idari yargı görev alanına girdiğini, iddiaların gerçek dışı olduğunu, olayda kurumun kusurunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabülü cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekillerince süresinde temyiz edilmesi üzerine; Dairemizin 2014/8536 esas 2014/8865 karar sayılı 03/06/2014 tarihli ilamıyla;
“1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Mahkemece; davacı (eş) ... için 5.000 TL, her bir çocuk için de 1.000"er TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
Davada, olay nedeniyle, davacılar; eş ve babaları olan müteveffanın maddi ve manevi desteğinden ömür boyu yoksun kalmışlardır. Bu nedenle, hükmedilecek manevi tazminatın, onların manevi dünyalarında oluşan yıkımı, acıyı ve kederi bir nebze de olsa giderici ve hafifletici olması gerekmekte olup, tazminat çok az olup, uygun bir miktara hükmedilmemiş olması bozmayı gerektirmektedir.
3) Tazminat hukuku ilkeleri gereğince; haksız eylemden doğan zararın ödetilmesi amacıyla açılan davalarda istek bulunması durumunda kabul edilecek tazminata olay tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekir. Dava dilekçesinde, tüm davacılar yönünden kabul edilecek tazminatlara olay tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi talep olunduğu açıktır. Şu durumda, yerel mahkemece; desteğin eşi ve çocukları olan davacılar yönünden belirlenen manevi tazminat miktarlarına olay tarihinden itibaren faiz yürütülmemiş olması da doğru görülmemiş; bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Söz konusu bozma ilamı uyarınca; mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde taraflarca temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Karar tarihinde yürürlükte bulunan 21 Aralık 2015 günlü Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin birinci fıkrasına göre“ Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10 uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Aynı maddenin ikinci fıkrası uyarınca, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.
Dosyanın incelenmesinde; mahkemece, davacılar lehine hükmedilen 40.000,00 TL manevi tazminat yönünden 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedildiği, tarifenin üçüncü kısmına göre belirleme yapılmadığı anlaşılmakla bu husus bozmayı gerektirir. Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK .436/2 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davalının tüm, davacıların sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün 7. maddesinde yer alan “1.500,00 TL ” rakamının hükümden çıkartılarak yerine “4.700,00 TL ” rakamının yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/03/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi