İstanbul Ceza Kararları - Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14587 Esas 2019/22638 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14587
Karar No: 2019/22638
Karar Tarihi: 10.12.2019

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14587 Esas 2019/22638 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında kasten yaralama suçundan hüküm verilmiştir. Ancak kararda bazı hukuka aykırı durumlar tespit edilmiştir. Örneğin, daha önce verilen bir kararın açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin mazbata bulunmamıştır ve bu sebeple önceki kararın kesinleşmemesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, karar gerekçesinde mağdurun adı ve soyadı belirtilmemiştir. Sanık hakkında TCK’nin 62/1. maddesinin uygulanmayacağına karar verildikten sonra, bir sonraki paragrafta aynı maddeye atıfta bulunularak hükümde çelişki yaratılmıştır. Bu nedenlerle karar bozulmuş ve bazı hukuk maddeleri hakkında daha detaylı bir değerlendirme yapılması gerektiği karara bağlanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/11, 232/2-b, 223 ve 230. maddeleri ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62/1. ve 53. maddeleri belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/14587 E. , 2019/22638 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında verilen Büyükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.04.2014 tarih ve 2010/883 Esas - 2014/506 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin sanığın yokluğunda tefhim edilen kararın, sanığın adresinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiğine ilişkin dosyada mazbata bulunmadığından önceki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşmediği gözetilerek, sanık hakkında “karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde karar verilmesi gerekirken, şartları oluşmadığı halde yargılamaya devamla yazılı şekilde hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
Kabule göre;
2) Gerekçeli karar başlığında mağdurun adı ve soyadının yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
3) Kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hakkındaki hükmün açıklanması sırasında sanık hakkında infaz edilecek hüküm, kurulan yeni hüküm olacağından kararın dayandığı tüm delillerin, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerektiği nazara alınmadan, yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulmak suretiyle Anayasa"nın 141, CMK"nin 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
4) Hükmün (3.) paragrafında sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 62/1. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildikten sonra, (4.) paragrafında sanık hakkında TCK’nin 62. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle hükümde çelişki oluşturulması,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 10.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.