Bursa Ceza Kararları - Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12510 Esas 2017/1872 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12510
Karar No: 2017/1872
Karar Tarihi: 06.04.2017

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12510 Esas 2017/1872 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme kararı, bir kişinin kendi kızına karşı cinsel istismar suçundan mahkum edildiği ve temyiz istemlerinin reddedildiği hükümle sonuçlandığı belirtiliyor. Sanık hakkında, cezasının infazından sonra velayet hakkının yarısından bir katına kadar kullanılmasının yasaklanması gerektiği hükmedilmesi gerektiği ancak bu hususun dikkate alınmadığı vurgulanıyor. Mahkeme, deliller ve duruşma göz önünde tutularak kabul edilen fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif edildiği ve temyiz itirazlarının reddedildiği sonucuna vararak hükmün onaylanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak, suçun TCK'nın 103. maddesi kapsamında değerlendirildiği ve sanığın cezasının infazından sonra velayet hakkının yarısına kadar kullanımının yasaklanması için TCK'nın 53/5. maddesi uyarınca karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/12510 E. , 2017/1872 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 103. maddesinde değişiklik yapan 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki ..."ın mağdure kızına velayeten kendisi adına asaleten yaptığı temyiz isteminin incelenmesinde;
Müştekinin 09.06.2016 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü CMUK"nın 310/1. maddesinde düzenlenip tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra ibraz ettiği 10.08.2016 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ile müdafiin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Sanığın, eylemini öz kızına karşı velayet hakkını kötüye kullanarak gerçekleştirdiğinden, hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesi gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar velayet hakkının kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ile müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.