MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından katılma yoluyla nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafaka ve tazminatlar, ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Duyuma dayalı olan ve taraflardan aktarılan olaylar sabit kabul edilip, boşanma hükmüne esas alınamaz. Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibaret olduğu gibi; bir kısım tanık beyanları tarafların kendilerine anlattığı olaylara ilişkindir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
3- Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür (TMK m. 6, HMK m. 190/1). Davacı kadın dava dilekçesinde cins, nevi ve miktarlarını belirttiği ziynet eşyalarının davalı erkeğin muhafazasında olup kendisine iade edilmediğini beyan ederek ziynet eşyalarının aynen olmadığı taktirde bedelinin iadesini talep etmiştir. Davalı ise bu iddianın doğru olmadığını, davacının davaya konu ziynetleri evden ayrılırken yanında götürdüğünü savunmuştur. Davacı tanıkları, iddia edilen vakıayla ilgili somut bir beyanda bulunmamışlardır. Dosyada iddiayı kanıtlamaya elverişli başkaca bir delil de bulunmamaktadır. Olağan olan bu çeşit eşyanın kadının üzerinde olmasıdır. Diğer bir ifade ile bunların davalının zilyetliğine terk edilmiş olması olağana ters düşer. Öte yandan söz konusu eşya, rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen ve götürülebilen nev‘idendir. Bu bakımdan, davacı olağanüstü şartlarda evden ayrılmadıkça bu türden eşyaları götürmesi her zaman mümkündür. Gerçekleşen duruma göre davacı kadın davasını ispatlayamamıştır. Davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, davacı kadının tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazlarının yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, bozma sebebine göre davacı kadının yoksulluk nafakası ve tazminatlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.06.2017(Salı)