Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/1884 Esas 2019/3623 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1884
Karar No: 2019/3623

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/1884 Esas 2019/3623 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğuna dair suçlamayla karşı karşıya kaldığı dava incelendi. Sanığın daha önce benzer bir suçtan dolayı tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri almamış olduğu belirlendi. Bu nedenle, yargılama sürecinde doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kuruldu. Kararda, mahkemenin kanuna uygun olarak hareket ettiği ve delilleri göz önünde bulundurarak sanığın suçlu olduğuna karar verdiği belirtildi. Karar oybirliğiyle onaylandı.
Kararda bahsedilen kanun maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi, 5. fıkrası: Bu madde uyarınca, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal veya ticareti suçları işleyenler hakkında, tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanabilir.
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi: Bu madde, tedavi veya denetimli serbestlik tedbirine tabi olunmadığı takdirde cezada indirim yapılmasını düzenler.
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi: Bu madde, mahkemelerin, tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verirken, suçun işlenme zamanında yürürlükte olan Kanun hükümlerini ve tedbirlerini dikkate alması gerektiğini belirtir.
- 5320 sayılı Kan

10. Ceza Dairesi 2017/1884 E. , 2019/3623 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 30/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.