
Esas No: 2015/11888
Karar No: 2016/2202
Karar Tarihi: 11.02.2016
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/11888 Esas 2016/2202 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)
Taraflar arasındaki menfi tespit ve istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı bankadan aldığı kredi kartına ilişkin borç hakkında davalı bankaya birçok kez dilekçe vermesine rağmen cevap alamadığını, kredi kartı borçlarını davalı bankadan çektiği bireysel kredilerle kapattığını, fazladan 1.352,06 TL ödeme yaptığını, borcu bitmesine rağmen bankanın 8.869,71 TL borç yapılandırması yaptığını, kredi kartının protesto olmaması için yeniden yapılandırma kapsamında toplam 1.110 TL daha ödeme yaptığını, ayrıca kullandığı krediler nedeniyle de kendisinden 261,45 TL de dosya masrafı alındığını belirterek toplam 2.723,51 TL’nin davalıdan istirdadına ve 8.679,71 TL’lik yeniden yapılandırmanın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kredi kartı ödemelerinde gecikme olmasından dolayı 13.,09.2013 tarihinde davacıya cep telefonundan yapılan aramayla ödeme planı sunulduğunu ve davacının verdiği onaya istinaden yapılandırma yapıldığını, sözleşmenin 9/4 ve 16. maddeleri uyarınca dosya masraflarını ödemeyi davacının kabul ettiğini, bu masrafın müvekkilince verilen hizmet karşılığında tahsil edildiğini, yeniden yapılandırma ücretinin de davacının bilgisi ve onayıyla tahsil edildiğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere, hakem heyeti dosyası ve bilirkişi raporlarına göre, davacının davalı bankaya kredi kartına istinaden herhangi bir borcunun olmadığı, davacı tarafça kredi kartına istinaden ödenen 1.353,06 TL kesintinin dayanağının bulunmadığı, yeniden yapılandırma kapsamında ödenen 1.110 TL ile tüketici kredisine istinaden dosya masrafı adı altında haksız olarak tahsil edilen 261,45 TL’nin de davacıya iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 11.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.