MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAZMİNAT

Taraflar arasında görülen tazminat davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacı ve davalı vekillerince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."un raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava muris muvazaası hukuksal nedeninden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Davacı, mirasbırakan anneleri ...’ün 244 parsel sayılı taşınmazda adına kayıtlı 130/5670 payını muvazaalı olarak 30/05/2007 tarihinde ..."ın eşi ..."a tapuda satış göstererek bağışlandığını, ...."ın da 18/06/2007 tarihinde eşi ..."a satış yolu ile bağışladığını, mirasbırakan henüz sağ iken 26/04/2013 tarihinde davalı ..."ın taşınmazı 3. kişiye sattığını, miras bırakanın mal satmaya ihtiyacı olmadığı, temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu, taşınmazın son tapu maliki üçüncü kişinin iyiniyetli olabileceğini ileri sürerek, taşınmazın satışının muvazaalı olduğunun tespiti ile miras payına karşılık olarak 40.000,00 TL"nin faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, zamanaşımı ve hakdüşürücü sürelerin geçtiğini, muvazaa iddiasının ispatlanması gerektiğini, binanın son iki katını kendisinin yaptırdığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, temlikin muvazaalı olduğu gerekçesiyle, 34.955,00 TL tazminatın faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; mirasbırakan ...’ün 19.08.2013 tarihinde ölümü ile geride mirasçı olarak davalı kızı ..., davacı kızı ... ile dava dışı torunu ...’nın kaldığı, mirasbırakanın davaya konu 244 sayılı parsel sayılı taşınmazdaki 130/5670 payını 30.05.2007 tarihinde dava dışı damadı ...’a satış suretiyle temlik ettiği, ...’ın 130/5670 payın tamamını 18.06.2007 tarihinde davalı eşi ...’a devrettiği, ...’ın da 130/5670 payın tamamını 26.04.2013 tarihinde ...’ya satış suretiyle temlik ettiği anlaşılmaktadır.
Muris muvazaa hukuksal nedenine dayalı davalarda miras bırakanın temlikteki iradesinin saptanması asıldır. Bu tür uyuşmazlıkların sağlıklı, adil ve doğru bir çözüme ulaştırılabilmesi, davalıya yapılan temlikin gerçek yönünün diğer bir söyleyişle miras bırakanın asıl irade ve amacının duraksamaya yer bırakmayacak biçimde ortaya çıkarılmasına bağlıdır.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK’nun 190/1 maddesi gereğince ‘’İspat yükü kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir.’’ Yine Türk Medeni Kanunu’nun 6. maddesi gereği ‘’Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olayların varlığını ispatla yükümlüdür.’’
Somut olayda; tanık olarak dinlenen davacının eşi, mirasbırakanın taşınmaz satmasını gerektirecek bir ihtiyacı olmadığını bildirmiş, diğer davacı tanığı damadı ise, görgüye dayalı bir bilgisi olmadığını, taşınmazı mirasbırakanın olarak bildiğini ifade etmiştir. Davalı tanıkları ise mirasbırakanın emekli maaşının olduğunu, taşınmazdaki binanın ikinci katı ve çatı katını davalının yaptırdığını bildirmişlerdir. Tanıklar mirasbırakanın temliki mal kaçırma amacıyla yaptığına dair hükme yeterli bir açıklamada bulunmamışlardır.
Bu durumda, toplanan deliller, yukarıdaki ilkeler ile birlikte değerlendirildiğinde; davacının mirasbırakanın temliki mal kaçırma amacıyla yaptığına dair iddiasını kanıtlayamadığı sonucuna varılmaktadır. Bedeller arasındaki aşırı oransızlık tek başına muvazaanın kanıtı değildir.
Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddine, davalının yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.