Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5366 Esas 2019/3685 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5366
Karar No: 2019/3685
Karar Tarihi: 10.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5366 Esas 2019/3685 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edildiği davada, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle cezaevine geri döndürülmüş ve hapis cezası verilmiştir. Ancak, sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uyması konusunda yapılan çağrılara yanıt vermediği ve infazın devamına itirazını sürdürdüğü gerekçesiyle mahkûmiyet kararı verilmesi yasa dışı görülmüştür. Ayrıca, sanığın aldığı adli para cezasının hapis cezasına dönüştürülmemesi de yasa dışı olarak görülmüştür. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 50. maddesi ve Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi üzerinde durulmuştur.

10. Ceza Dairesi 2017/5366 E. , 2019/3685 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yapılan yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ... Açık Ceza İnfaz Kurumunda başladığı ve bu kapsamda ...’e sevk edildiği, rapor sonucu gelmeden sanığın cezaevinden şartla tahliye edildiği, sanığın cezaevinden tahliye olurken bildirdiği adrese ...Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğüne başvurması için çıkartılan çağrı yazısının sanığın MERNİS adresi de olan son bildirdiği adrese Tebligat Kanununun 21. maddesi uyarınca usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, ... Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğüne başvurmaması üzerine ikinci bir uyarı yapılmadan dosyasının kaydının kapatıldığı, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymamakta ısrar etmesinin şartlarının oluşmaması nedeniyle, 27.01.2010 tarih ve 2009/91 esas ve 2010/228 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkûmiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymadığı kabul edilerek 26.03.2012 tarih ve 2012/167 esas 2012/445 sayılı karar ile verilen 6.000,00 TL adli para cezasına mahkûmiyet hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine hükmün bozulduğu ve bu durumun sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, sanığın cezasının TCK’nın 50. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmeyerek hapis cezasında bırakılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.