Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından borçlular hakkında bonoya dayalı olarak kambiyo senetlerine özgü haciz yolu ile takip yapılmıştır. Borçlular vekili; mahkemenin yetkisine itiraz ederek, bononun zorla imzalatıldığını, borcun eksik borç olduğunu, tarafların tacir olmadığını, taraflar arasında ticari iş olmadığını beyan ederek faize ve borca itiraz etmiştir. Mahkemece,  bilirkişinin avans faiz oranlarına göre yaptığı hesaplamaya itibar edilerek faiz miktarının düzeltilmesine karar verilmiştir.
Takibin dayanağı olan belge bono olduğundan kural olarak 3095 Sayılı Yasanın 2. maddesinde öngörülen avans faiz oranının uygulanması gerekir. Ancak  alacaklının mahkemeye verdiği 09.11.2010 havale tarihli dilekçede “...borcun yasal ve gecikme faizleri ile birlikte ödenmesine...... karar verilmesini" talep ettiği görülmüştür. HUMK.nun 74. maddesi gereğince hakim talepten fazlasına karar veremez. O halde mahkemece, bilirkişiden yasal faiz oranları üzerinden ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.  
SONUÇ  : Borçluların temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 12/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.