MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesinde özetle; (11) nolu dairenin maliklerinin ve kiracısının kendi paylarına düşen giderleri uzun zamandır ödemediklerini, tapu kaydından davalılardan ..."nin ... "ın mirasçısı olduğunu, daha sonra taşınmazın 09/12/2010 tarihinde diğer davalı ..."a satıldığını, ..."ın ise 29/11/2012 tarihinde taşınmazı diğer davalı ..."a sattığını, davalılardan ..."un taşınmazda kiracı olduğunu, 21/01/2010 tarihli toplantıda aidat ve diğer giderlerinin en geç ait oldukları ayın 7. gününe kadar ödenmesine, bu sürede ödenmeyen alacaklar için aylık % 5 gecikme cezası uygulanmasına karar verildiğini, alacağın tahsili için davalılardan ... ve ... aleyhine ... 26. İcra Müdürlüğünün 2013/9067 sayılı icra takibi başlatılmış ise de takibe itiraz edilmesi ve ödenmesi gereken aidat miktarının artmış olması nedeniyle ve tahsilde de tekerrüre sebebiyet vermemek için takipten vazgeçtiklerini, eldeki davaya alacak davası olarak devam ettiklerini beyan ederek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 88.044,00 TL"nın tamamının davalı ..."tan, diğer davalılardan ise payları oranında müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini, asıl alacaklarına dava tarihinden itibaren aylık % 5 gecikme cezası uygulanmasını, taşınmazın devrinin önlenmesi için tapu kaydına tedbir konulmasını talep etmiştir.
Mahkemece; uyuşmazlık yargılamayı gerektirdiğinden 16/10/2014 tarihli tensip tutanağının 11. maddesi ile tedbir talebinin reddine dair ara karar verilmiş, davaya konu edilen Ocak 2010 - Ekim 2014 dönemi apartman yakıt ve genel giderleri ile bakım onarım bedellerinden 11 bağımsız bölümün payına düşen meblağın 83.741,26 TL olduğu, bu bedelin 58.772,64 TL"sinden davalı ..."un, 24.968,62 TL"sından ..."un gecikme faizleriyle birlikte sorumlu oldukları, yüklenici ... İnşaat A.Ş. ile kat karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığı, arsanın ilk sahiplerinden olan ... "ın mirasçıları olan davalılar ... ile ... "un, diğer taraftan 11 nolu daireyi yüklenici şirketten 07/10/1993 tarihinde satın alıp bilahare 15/05/2001 tarihinde ..."a satan ..."ın dava konusu dönemde 11 bağımsız bölümün fiilî kullanıcısı ve tasarruf edeni olmadıkları gerekçesiyle;
1) Davalılardan ..., ... ve dahili davalı ... ... "un aleyhlerine açılan davanın reddine,
2) Davalılardan ... ve ... aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne, 58.772,64 TL"nın davalı ..."dan, 24.968,62 TL"nın ise davalı ..."dan dava tarihinden itibaren aylık % 5, (yıllık % 60) gecikme faizi ile birlikte tahsiline, kararda belirtilen meblağların faizleriyle birlikte davalılardan alınıp davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine, karar verilmiş hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ana taşınmazın ortak yönetiminden kaynaklanan ortak gider ve aidatların ödenmediği iddiasına dayalı alacak davasıdır.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ve kurulan hüküm bilirkişi raporuna dayandırılmış ise de; mahkemece yapılan inceleme hüküm kurmak için yeterli olmayıp alınan bilirkişi raporu da hüküm kurmaya elverişli tespitler içermemektedir. Davacının Ocak 2010 döneminden itibaren talep ettiği ortak giderlere ilişkin olarak; bağımsız bölümün kayden maliki olanlarının ve fiilî olarak kullananlarının oturdukları zaman bakımından giderlerden sorumlu oldukları dikkate alınarak, her bir davalının bağımsız bölüme malik oldukları ve bağımsız bölümü kullandıkları dönem belirlenerek, ana taşınmazın yönetim planı, varsa işletme projesi hükümlerine ve kat malikleri kurulu kararlarına göre belirlenen giderler ve aidatların miktarları tarafların tüm delil belge ve kayıtları ile birlikte değerlendirilip, banka kayıtları, ödeme belgeleri celbedilerek, davalıların ödemeleri gereken bir meblağ bulunup bulunmadığının alınacak uzman bilirkişi kurulu raporu doğrultusunda belirlenip, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri de birlikte değerlendirilerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik ve yetersiz, denetime elverişli olmayan incelemeyle karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/10/2018 günü oy birliği ile karar verildi.