MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
Dava, davacının davalı şirket nezdinde 07/04/2004-04/08/2009 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır.
Çalışma olgusu her türlü delille ispat kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 04.08.2009 tarihli ilk işe giriş bildirgesinin davacı adına davalı işyerince düzenlenmiş olup Kurum kayıtlarına intikal ettiği, davacıya ait hizmet cetvelinde 04.08.2009-03.05.2015 tarihleri arasında davalı işyerince davacı adına Kurum"a hizmet bildiriminde bulunulduğu, davacının 04.08.2009 tarihi öncesinde davalı işyeri nezdinde geçen ve Kurum"a bildirilmeyen hizmetlerinin tespitini talep ettiği, davalı şirket işyerinin 01.11.2005 tarihinde bilet satışı faaliyetinden dolayı Kanun kapsamına alınmış olduğu, 19.03.2002 tarihinde vergi kaydının bulunduğu, ihtilaf konusu dönem bordrolarının getirtildiği, yapılan zabıta araştırması neticesi davalı işyerine komşu işyeri sahipleri ve çalışanlarının tutanağa bağlanmak suretiyle Mahkeme"ye bildirildiği, Mahkeme"nin 2014/158 Esas sayılı işçilik alacağı dava dosyası kapsamında dinlenen tanık beyanlarına ilişkin duruşma tutanağının dosyaya sunulduğu, eldeki dava dosyasında duruşmalarda davacı tanıklarının dinlendiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; duruşmalarda sadece davacı tanıklarının dinlendiği, dinlenilen tanıkların dönem bordrolarında isim kaydının yer almadığı ve böylece Yargıtay"ın aradığı nitelikte tanıklardan olmadığı, işçilik alacağı dava dosyası kapsamında dinlenen tanıkların beyanlarının ise hep aynı olup hizmet süresinin başlangıç ve bitiş tarihine dair herhangi bir bilgi içermediği anlaşılmakla Mahkemece yazılı şekilde kurulan hüküm hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; ihtilaf konusu dönem bordrolarında adı geçen ve davacının çalışmasını bilebilecek davalı işyeri çalışanları saptanarak bunların beyanlarına başvurmak, bordro tanıklarına ulaşılamaması veya beyanları ile yetinilmemesi durumunda zabıta araştırması ile komşu işyeri sahipleri ve çalışanları tespit edildiğinden bunların beyanlarına başvurmak ve gerektiğinde araştırmayı genişleterek gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum ve davalı işyeri vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan İstanbul Seyahat Tur. Tic. A.Ş"ne iadesine
19/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.