Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
442 Sayılı Köy Kanununun 8.maddesi ile Kanun karşısında devlet malı gibi korunacağı hükme bağlanmış olan köy orta malı, köy tüzel kişiliğinin taşınır ve taşınmaz tüm mallarını kapsayan bir kavramdır. Buna göre köye ait taşınır ve taşınmaz malların haczi mümkün değildir. 30.05.1940 tarih ve 21/36 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da köy orta mallarının haczedilemeyeceği kabul edilmiştir.
Somut olayda mahkemece, K.K.732, 786,787, 864, 1116, 1002 parsel sayılı taşınmazların zeytinlik, 1308 parsel sayılı taşınmazın ise arsa vasfında olup, köy orta malı niteliğini taşımadıklarından bahisle anılan taşınmazlar hakkında haczedilmezlik şikayetinin reddine, diğer taşınmazlar yönünden ise haczedilmezlik şikayetinin kabulüne  karar verilmiştir.
Yukarıda da açıklandığı üzere köy tüzel kişiliği adına kayıtlı olan arsa ve zeytinlikler köyün orta malı olduğundan bu taşınmazlar üzerine haciz konulması mümkün değildir.
O halde mahkemece, şikayetin kabulü ile anılan taşınmazlar yönünden de haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile istemin kısmen kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.  
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 22.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.