Motorlu araç trafik belgesi fenni muayene şerhinde sahtecilik suçundan sanık ...’un, 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 350/1-3, 65/3, 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 4/1. maddeleri uyarınca 540.00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezanın 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca ertelenmesine dair Tavşanlı Asliye Ceza Mahkemesinin 20/07/2006 tarihli ve 2006/136 esas, 2006/288 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, hükümlünün deneme süresi içerisinde işlediği resmi belgede sahtecilik suçundan dolayı Saray Asliye Ceza Mahkemesinin 30/09/2014 tarihinde kesinleşen, 25/02/2010 tarihli ve 2008/224 esas, 2010/60 sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verilmesi sebebiyle, erteli adli para cezasının aynen infazına ilişkin Tavşanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/04/2015 tarihli ve 2006/136 esas, 2006/288 sayılı kararına yönelik itirazın, sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi uyarınca değerlendirilme yapılmadığı gerekçesi ile kabulü ile 28/04/2015 tarihli ek kararının kaldırılmasına ilişkin Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 26/06/2015 tarihli ve 2015/278 değişik iş sayılı kararını müteeakip sanığın erteli adli para cezasının aynen infazına ilişkin Tavşanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/02/2016 tarihli ve 2015/271 esas, 2016/123 sayılı kararına yönelik itirazın bu kez sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına muvafakat etmesi halinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile kaldırılmasına ilişkin Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2016 tarihli ve 2016/201 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Mercii Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesince suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında sabıkası bulunmayan sanığa hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına muvafakatı olup olmadığı sorularak muvafakat etmesi halinde hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğinden bahisle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi bakımından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun, 231/6-b. maddesinde düzenlenen sanığın yeniden suç işleme eğilimi açısından subjektif (öznel) koşulun değerlendirilmesinin hükmü veren mahkemenin takdirinde olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250 esas, 2009/13 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, subjektif koşulun itiraz üzerine mercii tarafından denetlenemeyeceği, merciin hüküm mahkemesini bağlayıcı, onun takdir hakkını kısıtlayıcı şekilde karar veremeyeceği gözetilmeden itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01/11/2016 gün ve 94660652-105-43-7815-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2016 tarihli ve 2016/201 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.