Mahkemesi : Kahramanmaraş İş Mahkemesi
Tarihi : 19/11/2013
Numarası : 2012/577-2013/781

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalam temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, iş aktinin işveren tarafından herhangi bir gerekce gösterilmeksizin feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücretinden oluşan işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı cevabında, davacının işten kendisinin ayrıldığını bildirerek davanın reddine savunmuştur.
Mahkemece, davacının davalı iş yerinde 28.10.2008- 25.9.2012 tarihleri arasında çalıştığı iş aktinin işveren tarafından haksız feshedildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinden oluşan alacaklar yönünden istemlerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçi, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız ve bildirimsiz şekilde feshedildiğini iddia etmiş; davalı ise davacının işten kendisinin ayrıldığını savunmuştur. Dinlenen davacı tanıklarından H.. G.. ile davalı tanıkları davacının iş yerinden kendisinin ayrıldığını beyan etmişler, diğer davacı tanıkları ise davacının, işten ayrılışı konusunda bilgilerinin olmadığını, beyan etmeşlerdir. Şu durumda, davacının iş yerinden kendisinin ayrıldığı, iş aktinin işveren tarafından feshini ispatlayamadığı sonucuna varılmalıdır. Bu bağlamda, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücret alacakların olduğu anlaşılan işçinin iş aktini feshi haklı olup kıdem tazminatı verilmesi doğrudur.
İhbar tazminatı yönünden ise; ihbar tazminatı, belirsiz süreli iş sözleşmesi haklı bir neden olmaksızın ve usulüne uygun bildirim öneli tanımadan fesheden tarafın, karşı tarafa ödemesi gereken bir tazminattır. Bu haliyle iş sözleşmesini fesheden tarafın feshi haklı nedene dayansa dahi, ihbar tazminatına hak kazanması mümkün olmaz. O halde, davacı işçinin haklı nedenle iş aktini feshi sözkonusu olup ihbar tazminatı isteminin reddine karar verilmelidir.
Anılan yön gözetilmeksizin verilen karar usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda, günlük dokuz saat çalışması olan davacının yarım saat ara dinlenmesi olduğu kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Oysa günlük çalışma saati yedibuçuk saati geçtiğinden bir saat ara dinlenme süresi düşülerek fazla çalışma süresi hesaplanmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararların yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 30/04/204 günü oybirliğiyle karar verildi.