MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait iş yerinde işçi olarak çalışırken haklı nedenle iş akdinin sona erdirdiğini, son maaşının brüt 3.911,16 TL olduğunu kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve hafta tatili ücretleri alacaklarının ödenmediğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının haklı bir neden olmaksızın iş akdini feshettiğini, kıdem tazminatı talebinin reddi gerektiğini davacının çalıştığı dönemde hak ettiği tüm yasal haklarının ödendiğini, herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, bir kısım ulusal bayram genel tatil günleri ile hafta tatili günlerinde çalıştığını ve karşılığının ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde davacının çalışmadığını savunmuştur.
Davacının iddiasını ispat bakımından dinlettiği tanıkları proje için dışarıya çıktıklarında rastlarsa ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalıştıklarını, yine iş bitmezse hafta tatillerinde dahi çalışabildiğini açıklamışlardır. Ancak bu açıklamaları son derece soyut olup hesaba elverişlilik bakımından hiç bir veri içermemektedir. Açıklanan delil durumu karşısında davacının yılda sekiz ulusal bayram genel tatil günü ve ayda iki hafta, hafta tatilinde çalıştığı şeklindeki kabul tamamen varsayıma dayalı olup yerinde değildir. Hesaba elverişli şekilde ispat edilemeyen hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti taleplerinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3- Davacı, fazla mesai yaptığı halde karşılığının ödenmediğini iddia ederek talepte bulunmuş, davalı, davacının fazla mesai yapmadığını savunmuştur.
Davacının iddiasını ispat bakımından dinlettiği tanıkları yukarıda da değinildiği üzere proje için çıkıldığında iş bitinceye kadar süren bir çalışmadan dolayısıyla fazla mesaiden bahsetmiş olmakla birlikte bu anlatımlarını hesaba elverişli şekilde somutlaştıramamışlardır. Ancak davacının sahaya çıkmayıp merkezde bulunduğu dönemlerde hafta içi 08-18, Cumartesi günü ise 08-13 saatleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Sahaya çıktıklarında daha az çalıştıklarına ilişkin bir veri de yoktur. Açıklanan nedenle davacının hafta içi 08-18, Cumartesi günü ise 08-13 saatleri arasında, hafta içi 1 saat, Cumartesi günü ise 30 dakika ara ile çalıştığı ve haftada 4,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile hesaplama yapılıp sonuca gidilmesi gerekirken varsayımsal olarak her gün 12 saat çalıştığının kabulü ile fazla mesai talebinin yazılı şekilde hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.12.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.