Ankara Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/993 Esas 2021/1035 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/993
Karar No: 2021/1035
Karar Tarihi: 11.02.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/993 Esas 2021/1035 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın iki ayrı zamanda gerçekleştirdiği kasten basit yaralama suçlarının zincirleme suç hükümleri kapsamında değerlendirilemeyeceği, her bir suç için ayrı ayrı cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık lehine tahrik hükümlerinin uygulanması sonucu, cezanın asgari oranda indirim görmesi gerektiği ancak eksik ceza tayini yapıldığı vurgulanmıştır. Bu eksik ceza tayini nedeniyle de sanığın haklarına tecavüz edildiği ifade edilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK 43/3, TCK 43/1, TCK 29, TCK 3, TCK 53, TCK 86/1, TCK 86/3-e, TCK 87/1-c-son ve CMUK 326/son.

1. Ceza Dairesi 2021/993 E. , 2021/1035 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Kasten yaralama suçunda 5237 sayılı TCK"nin 43/3. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden sanığın mağdura karşı iki ayrı zamanda gerçekleşen eylemlerinin iki ayrı kasten basit yaralama suçunu oluşturacağı ve her bir kasten basit yaralama suçundan ayrı ayrı cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılarak 5237 sayılı TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
2) Mahkemece ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilememesi nedeni ile sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca tahrik hükümleri uygulanırken, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ile bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere ve yine TCK"nin 3. maddesinde belirtilen cezada orantılılık ilkesi de nazara alınarak asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerekirken, (1/3) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
3) Sanık hakkında, kasıtlı bir suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni neticesi olarak 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edildiği de nazara alınarak uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
4) Sanığın TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son, 43. maddeleri uyarınca belirlenen "6 yıl 3 ay" hapis cezasına TCK"nin 29/1. maddesi uyarınca (1/3) oranında indirim uygulanarak "4 yıl 2 ay" hapis cezası yerine "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 11.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.