Davacı, meslek hastalığı-iş kazası ölüm sigortasından bağlanması gereken aylıklardan fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere şimdilik 1.00.TL."nin ödenmesi gereken tarihten itibaren faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, murisinin sağlığında aldığı meslek hastalığı sürekli iş göremezlik gelirinden 5510 sayılı Yasanın 20/3 maddesi gereği fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere şimdilik 1,00 TL" nin ödenmesi gereken tarihten itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulü ile, davacının eşi meslek hastalığı sürekli maluliyeti % 11,3 olup sürekli iş göremezlik geliri almakta iken 01/10/2008 tarihinden önce ölmesi nedeniyle sağlığında almakta olduğu iş bu sürekli iş göremezlik gelirinin 5510 sayılı Kanun"un 55/2 fıkrasındaki güncelleme işlemi yapılmaksızın ancak üçüncü fıkrasında belirtilen alt sınır gözetilerek, aynı yasanın 34. maddesi uyarınca davamız davacısına 01/05/2009 tarihinden itibaren gelir olarak bağlanması gerektiğinin tespitine bu kapsamda ödenmeyen 1,00 TL"nin 01/05/2009 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın 20/3 maddesi “İş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünü % 50 oranının altında kaybetmesi nedeniyle sürekli iş göremezlik geliri bağlanmış iken ölenlerin, ölümün iş kazası veya meslek hastalığına bağlı olmaması halinde sigortalının almakta olduğu sürekli iş göremezlik geliri, 34 üncü madde hükümlerine göre hak sahiplerine gelir olarak bağlanır.” hükmünü getirmiştir.
5510 sayılı Yasanın 17.maddesi, iş kazası ve meslek hastalığı, hastalık ve analık hallerinde ilgililere ödenecek ödenekler ve bağlanacak gelire esas teşkil edecek günlük kazancın hesaplama yöntemini düzenlemiştir. Aynı Yasanın 19.maddesinde ise, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden meslekte kazanma gücünü en az %10 oranında kaybetmiş olanlara, sürekli işgöremezlik geliri bağlanacağı, sigortalının işgücünü tam kaybetmesi halinde, 17.maddeye göre hesaplanan aylık kazancının %70"i oranında, kısmi kaybetmesi halinde ise, tam aylığının hesap edilerek, bunun işgöremezlik derecesi oranındaki tutarının ödeneceği, başka birinin bakımına muhtaç ise, hesap edilen gelirin %100"nün bağlanacağı düzenlemesi getirilmiş, 20.maddenin birinci ve ikinci fıkrasında, iş kazası ve meslek

hastalığı sonucu ölen sigortalılarla, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünü %50 veya daha fazla oranda kaybetmesi nedeniyle gelir bağlanan sigortalıların ölmesi halinde, ölümün iş kazası veya meslek hastalığına bağlı olup olmadığına bakılmaksızın, sigortalının 17.maddeye göre tespit edilen aylık kazancının 55"inci maddenin ikinci fıkrasına göre güncellenerek 34.madde hükümlerine göre aylık bağlanacağı düzenlemesi getirilmiş, davanın yasal dayanağı olan 20"nci maddenin üçüncü fıkrasında ise, 55 inci maddenin ikinci fıkrasındaki güncellemeye ilişkin bir istisna getirilmeden sigortalının almakta olduğu sürekli işgöremezlik gelirinin 34.madde hükümlerine göre hak sahiplerine gelir olarak bağlanacağı hükme bağlanmıştır.
5510 Sayılı Yasanın, Gelir ve aylıkların düzeltilmesi, yükseltilmesi, alt sınırı, ödenmesi ve yoklama işlemleri başlıklı 55.maddenin ikinci fıkrası, “Bu Kanuna göre bağlanan gelir ve aylıklar, her yılın Ocak ve Temmuz ödeme tarihlerinden geçerli olmak üzere, bir önceki altı aylık döneme göre tarafından açıklanan en son temel yıllı tüketici fiyatları genel indeksindeki değişim oranı kadar artırılarak belirlenir,” düzenlemesini getirmiş, anılan maddenin üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkraları, bağlanacak gelir ve aylıkların alt sınırlarına ilişkin hükümler getirmiştir.
Sonuç olarak; gelir ve aylığın düzeltilmesi, yükseltilmesi, alt sınırı, ödenmesine ilişkin genel düzenlemeler içeren söz konusu maddede genel olarak gelir ve aylıklar için güncelleme yapılacağı açıkça düzenlendiğinden, gelir ve aylıklara ilişkin diğer maddelerde istisna getirilmediği takdirde bu kanuna göre bağlanan tüm gelir ve aylıklarda güncelleme yapılması gerekmektedir. Dava konusu gelire ilişkin 5510 Sayılı Yasanın 20/3 maddesinde de güncelleme yapılmasına ilişkin açık bir sınırlama mevcut olmadığından bu çerçevede bağlanacak gelirler için de güncelleme yapılması gerekmektedir.
Somut olayda mahkemece; dava konusu gelirin bağlanmasına ve bağlandığı tarihe ilişkin kararda isabetsizlik olmadığı anlaşılmakta ise de; sigortalı meslek hastalığı nedeniyle sürekli iş göremezlik geliri almakta iken 10.11.1994 tarihinde meslek hastalığına bağlı olmayan bir nedenle ölmesi nedeniyle 5510 sayılı Yasanın 20"inci maddesinin üçüncü fıkrasına göre, aynı Yasanın 55/2 fıkrasındaki güncelleme işlemi yapılarak ve üçüncü fıkrasında belirtilen alt sınır gözetilerek, gelir bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde, güncelleme yapılmaksızın gelir bağlanmasına karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"un 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 1. bendinin tümüyle silinerek yerine “ Davanın kabulü ile, davacının eşi Ali Akbulut"un meslek hastalığı sürekli maluliyeti % 11,3 olup sürekli iş göremezlik geliri almakta iken 01/10/2008 tarihinden önce ölmesi nedeniyle sağlığında almakta olduğu iş bu sürekli iş göremezlik gelirinin 5510 sayılı Kanun"un 55/2 fıkrasındaki güncelleme işlemi yapılarak ve üçüncü fıkrasında belirtilen alt sınır gözetilerek, aynı yasanın 34. maddesi uyarınca davamız davacısına 01/05/2009 tarihinden itibaren gelir olarak bağlanması gerektiğinin tespitine, bu kapsamda ödenmeyen 1,00 TL"nin 01/05/2009 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine ” sözcük ve rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflardan davacıya yükletilmesine, 07.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.