MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
MÜŞTEKİ SANIK : ...
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında müşteki Hakan"a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik müştekinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Müşteki Hakan"ın 10.07.2014 tarihli duruşmada sanık ..."den şikayetçi olup kamu davasına katılma talebinde bulunduğu ancak; bu hususta bir karar verilmediği, müştekinin süresinde temyiz dilekçesi verip hükmü temyiz ederek katılma iradesini gösterdiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğundan katılan olarak kabulüne karar verilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarih ve 2009/2 - 43 Esas - 2009/56 sayılı kararında belirtildiği üzere; "Kesin nitelikteki hükümlerin ancak kesinlik sınırını aşar nitelikte yaptırım içermek koşuluyla suç vasfına yönelik temyiz üzerine, bu hususla sınırlı biçimde temyiz incelemesine konu olabilecekleri" kabul edildiğinden müştekinin suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz istemi üzerine işin esasına girilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Olay tarihinde katılan ..."in Kestel Beldesinde faaliyet gösteren bir eğlence mekanının işletme müdürü olduğu, sanık ..."ın ise yaklaşık bir hafta öncesine kadar bu iş yerinde çalışırken işine son verildiği, olay günü iş yeri faaliyette olduğu sırada sanık ..."ın iş yerine geldiği ve oturmaya başladığı, katılan ..."in, sanık ..."ı görmesi üzerine, iş yerinin halkla ilişkiler sorumlusu olan tanık Ömer Faruk"a, Hakan"ı iş yerinden çıkarmasını söylediği, bunu duyan Hakan"ın "beni neden çıkarıyorsunuz." dediği, katılanın tekrar sanık ..."ın iş yerinden çıkarılması talimatı vermesi üzerine sanığın katılana sinkaflı küfürler ettiği, bunu duyan katılanın, sanığa saldırıp yumruk attığı, sanığın da karşılık verdiği, iş yeri çalışanlarının araya girerek sanık ..."ı dışarı götürdükleri sırada katılan ..."in tekrar sanığın arkasından saldırarak yumrukla vurduğu ve koltuğun üzerine düşürdüğü, sanığa yumrukla ve elinde bulunan lazer ışığıyla vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı sırada, sanık ..."ın üzerinde bulundurduğu bıçak ile katılanın vücudunun çeşitli yerlerinden birden fazla bıçak darbesi ile karnındaki batına nafiz kesi yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaraladığı olayda, katılan ..."in işletme müdürü olduğu iş yerinin herkese açık bir eğlence mekanı olması, sanık ..."ın olay tarihinde iş yerinde herhangi bir huzursuzluk çıkardığına ilişkin delil ve iddia olmaması dikkate alındığında, Çetin"in geçerli bir nedeni olmaksızın sanık ..."ı iş yerinden çıkarttırmak istemesi şeklindeki ilk haksız hareketi üzerine olayın başladığı, devamında sanık ..."ın katılana sinkaflı küfürler ettiği anlaşılmış ise de, katılan ..."in araya iş yeri çalışanlarının girip engel olmaya çalışmak istemelerine rağmen sanığa yönelik fiili saldırılarını ısrarla devam ettirdiği, böylece haksız tahrik dengesinin sanık lehine değiştiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik oluşturan davranışların ulaştığı boyut da dikkate alınarak, hakkaniyete uygun şekilde daha makul bir oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde (1/4) oranında indirim yapılarak fazla ceza tayini,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.