MAHKEMESİ : Yargıtay 9.Hukuk Dairesi (İlk Derece)
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2013/3 E-2013/5 K.

Taraflar arasındaki "tazminat" davasının yapılan incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 9.Hukuk Dairesince;
“DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Ankara 13.İş Mahkemesi"nin 2009/941 Esas sayılı dosyası ile müvekkilinin fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla, iş sözleşmesinden kaynaklanan kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin alacağı, fiilen çalışılan döneme ait maaş, konut yardımı, ikramiye, prim alacakları ile belirli süreli hizmet akdinin kalan aylarına ilişkin maaş, konut yardımı, ikramiye, prim alacakları ile sözleşme cezai şartı olarak toplam 4.000 TL"nin davalıdan tahsilinin talep edildiğini, anılan mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiğini, bunun üzerine Ankara 10. İş Mahkemesi"nde görülmekte olan davanın dava dilekçesinde, alacağın evveliyatı ve münderecatının ayrıntılı şekilde anlatıldığını ve dosyaya kazandırıldığını, mahkemeden ihtiyati tedbir kararı talep edildiğini, tedbir talebinin mahkemece kabul edilerek davalının Kayseri ili Melikgazi ilçesi Ambar mahallesi Organize Sanayi Bölgesi 3320 parseldeki taşınmaz üzerine tensip kararıyla tedbir kararının konulduğunu, ancak karşı tarafın ihtiyati tedbirin taşınmaz üzerinden kaldırılarak makine ve teçhizatlar üzerine konulmak suretiyle tedbir değişikliği talebinde bulunduğunu, Mahkemenin taşınmaz üzerindeki tedbirin kaldırılmasına karar verdiğini, taşınmaz üzerindeki tedbirin kaldırılmasının ardından derhal taşınmazın tapudan devrinin yapıldığını, Ankara 10.İş Mahkemesi"nin 2008/ 619 Esas ve 2011/503 Karar sayılı dosyasında davalı tarafın taşınmaz üzerine konulan tedbir kararının usul ve yasaya aykırı olarak kaldırılması ile mevcut hukuk düzeninin müvekkili korumasının hakimin bu kararıyla engellendiğini, hatta ortadan kalktığını iddia ederek, 902.563,62 TL. maddi tazminatın 09.09.2008 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalı hazineden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili duruşmadaki beyanında; dava dilekçesini ve cevaplarını aynen tekrar ettiklerini, tazminat talebinin bulunduğunu, delillerini dava dilekçemizde bildirdiklerini, davaya konu edilen işlemin yapıldığı Ankara 13.İş Mahkemesi"nin 2004/941 esas sayılı dava dosyası ile Ankara 10.İş Mahkemesi"nin 2008/619 Esas sayılı dava dosyası ve Kayseri 3.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/ 36 değişik iş esas sayılı dosyalarının dosya arasında mevcut olduğunu, davalarını bu dosyaya dayandırdıklarını, ihtiyati tedbir kararının kararla çelişecek şekilde usulsüz olarak kaldırıldığını ve mağduriyetlerine neden olduğunu, tedbirin kaldırılması talebi olmadığı halde mahkeme hakimi bizim gıyabımızda tedbirin kaldırılmasına karar verildiğini, HUMK.nun 46"ncı maddesindeki koşulların oluştuğunu belirterek, talep ettikleri tazminatın hüküm altına alınmasına karar verilmesini istemiştir.
CEVAP : Davalı Hazine vekili cevap dilekçesinde özetle; yersiz açılan davanın reddine ve HMK"nun 49"ncu maddesi hükmü uyarınca davacının disiplin para cezasına mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
İhbar olunan vekili cevap dilekçesinde özetle; Ankara 10.İş mahkemesi Hakimi A.. E.."in kasıtla veya ihmalle verilmiş bir hüküm ve kararının bulunmadığını, bu nedenle davanın reddine ve disiplin para cezasıyla yargılama giderleri ile avukatlık ücretinin davacıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
İhbar olunan vekili mazeret belirterek duruşmaya katılmamıştır.
İhbar olunan A.. E.. duruşmadaki beyanında; cevap dilekçesini aynen tekrar ettiğini, uzun yıllar Ankara 10.İş Mahkemesi"nde hakimlik yaptığını, dosyayı incelediğini, tedbirle ilgili verdiği kararın usule uygun olduğunu, önüne gelen taleple ilgili karar verdiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekilinin dava dilekçesinde belirttiği Ankara 13.İş Mahkemesi"nin 2004/ 941 esas sayılı dava dosyası ile Ankara 10.İş Mahkemesi"nin 2008/619 esas sayılı dava dosyası ve Kayseri 3.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/ 36 değişik iş esas sayılı dava dosyaları getirtilerek dairemizce incelenmiştir.
BOZMA: Yapılan açık yargılama sonunda Dairemizce verilen 18.12.2012 gün ve 2012/2 E. 2012/2 K. sayılı " davanın reddine" ilişkin karar davacı Vekilinin temyizi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 14.06.2013 tarih ve 2013/9-219 Esas ve 2013/ 833 Karar sayılı ilamı ile özet ve sonuç olarak "6100 sayılı HMK. nun 137 ve 140.maddelerine göre ön inceleme duruşması yapılmadığı" gerekçesi ile usulden bozulmuştur.
Dairemizce bozma üzerine dava dosyası tekrar esasa kaydedilerek, gerekli usulü işlemler yerine getirilmiş, taraflar davet edilerek bozmaya karşı diyecekleri sorulmuş,
Davacı Vekili; bozmaya uyulmasını talep etmiş,
Davalı Hazine Vekili; bozmaya uyulmasını heyetin taktirine bırakmış,
İhbar edilen Vekili; önceki kararda direnilmesini talep etmiştir.
Dairemizce yapılan değerlendirme sonunda usul ve yasaya uygun olan Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 14.06.2013 tarih ve 2013/9-219 Esas ve 2013/ 833 Karar sayılı bozma kararına uyulmasına karar verilerek açık duruşmaya devam edilmiştir.
Dosyanın geçirdiği safahat ve tüm delillerin önceden toplanması karşısında naip üye tayinine gerek görülmeyerek hükmüne uyulan bozma kararı doğrultusunda Heyetçe 6100 sayılı HMK.nun 137 ve 140.maddelerine göre ön inceleme yapılarak bozma ilamında işaret edilen usulü eksiklik giderilmiştir.
GEREKÇE: Dava, hakimlerin hukuki sorumluluğuna dayalı olarak maddi tazminat istemine ilişkindir.
Hakimlerin yargısal faaliyetleri nedeniyle sorumlulukları, HMK.nun 46-49.maddelerinde düzenlenmiştir.
Yasa"da da gösterilen sorumluluk nedenleri, örnek niteliğinde olmayıp, sınırlı ve sayılı durumları ifade etmekte olup, Hakimlerin yargılama faaliyetinden dolayı devlet adına tazminata hükmedilebilmesi için 6100 Sayılı HMK.nun 46"ncı maddesinde yer alan nedenlerden birinin ya da bir kaçının bulunması gerekir.
Somut olayda, Ankara 13.İş Mahkemesi"nin 2004/ 941 Esas sayılı kararına dayalı olarak açılan Ankara 10.İş Mahkemesi"nin 2008/619 esas sayılı dava dosyasında konulan tedbirin kaldırılmasında Mahkeme Hakimi’ nin verdiği karar ile davacının alacağının tahsilinin tehlikeye düştüğü, hatta tahsil imkanının kalmadığı iddia edilerek maddi tazminat talebinde bulunulmuştur.
Davanın yasal dayanağı 6100 sayılı HMK. Nun 46.maddesidir.
6100 sayılı HMK.nun Devletin sorumluluğu ve rücu başlıklı 46/1.maddesinde Hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı Devlet aleyhine tazminat davasının sebepleri sayılmıştır.
Bu sebepler;
“a) Kayırma veya taraf tutma yahut taraflardan birine olan kin veya düşmanlık sebebiyle hukuka aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması.
b) Sağlanan veya vaat edilen bir menfaat sebebiyle kanuna aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması.
c) Farklı bir anlam yüklenemeyecek kadar açık ve kesin bir kanun hükmüne aykırı karar veya hüküm verilmiş olması.
ç) Duruşma tutanağında mevcut olmayan bir sebebe dayanılarak hüküm verilmiş olması.
d) Duruşma tutanakları ile hüküm veya kararların değiştirilmiş yahut tahrif edilmiş veya söylenmeyen bir sözün hüküm ya da karara etkili olacak şekilde söylenmiş gibi gösterilmiş ve buna dayanılarak hüküm verilmiş olması.
e) Hakkın yerine getirilmesinden kaçınılmış olması “ dır.
Dava konusu olayda tamamen yargısal faaliyet söz konusu olup, HMK. nun 46. maddesinde yer alan nedenlerden bir ya da bir kaçının bulunduğu davacı tarafça kesin bir şekilde ispatlanamamıştır.
Tazminat istemi, yasa yolları düzenlenen bulunan yargısal işlem ve kararlara ilişkindir. Hatalı olduğu ileri sürülen yargısal işlemlerde, özel amaç ile davranıldığı yönünde bir delil bulunmamaktadır.
Davada sınırlı ve sayılı hukuki sorumluluk nedenlerinden hiç birisi bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-HMK. nun 46.maddesinde öngörülen sorumluluk sebepleri bulunmadığından davanın reddine,
2-HMK"nun 49.maddesi uyarınca takdir edilen 600.00 TL. disiplin para cezasının davacıdan alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine,
3-Davanın reddi nedeniyle alınması gereken 24,30 TL. maktu karar ve ilam harcının mahsubu ile fazla yatırılan 13.378,70 TL. peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,
4-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret tarifesi uyarınca 2.640,00 TL. maktu avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı Hazine" ye ve ihbar olunan A.. E.." e verilmesine,
5-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, avanstan artan miktar olursa karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,
6-Davalı hazine tarafından yapılan 2 adet cevap dilekçesi tebliğat ücreti olan 14.00 TL. sinin davacıdan alınarak davalı Hazine’ ye verilmesine,
7-İhbar olunan vekili tarafından yapılan 2 adet cevap dilekçesi tebliğat ücreti olan 14.00 TL"nin davacıdan alınarak ihbar olunana verilmesine …”
Dair oybirliği ile verilen 08.10.2013 gün ve 2013/3-5 sayılı kararın davacı vekili ile kendisine dava ihbar edilen A.. E.. tarafından temyiz edilmesi üzerine, kararın süresinde temyiz edildiğinin anlaşılmasından ve dosyadaki tüm kâğıtların okunmasından sonra gereği düşünüldü:
Davacı vekili 6100 sayılı HMK 46.maddesine dayanarak yargısal faaliyetten dolayı devlet aleyhine tazminat davası açmıştır.
Mahkemece, yukarıda başlık bölümüne alınan gerekçe ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ve kendisine dava ihbar edilen A.. E.. tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın reddine dair kararın, davacı vekili ile kendisine dava ihbar edilen A.. E.. tarafından temyiz edilmesi üzerine, Hukuk Genel Kurulu’nun 14.06.2013 gün ve 2013/9-219, 833 sayılı kararı ile “dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşaması tamamlandıktan sonra, öncelikle dosya üzerinden dava şartları ve ilk itirazların incelenerek bu konularda olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi; dosya üzerinden karar verilemeyen dava şartları ile ilk itirazlar hakkında karar verilmek ve diğer ön inceleme işlemlerini yapmak üzere tarafların ön inceleme duruşmasına davet edilmesi, 6100 sayılı HMK 137 ve 140.maddelerine göre ön inceleme duruşmasında gerekli usul işlemleri yapıldıktan sonra, tahkikat duruşmasına geçilmesi gerekirken, Kanunun bu emredici düzenlemesine rağmen ön inceleme ve ön inceleme duruşması yapılmadan tahkikat duruşmasına geçilmek suretiyle, esas hakkında karar verilmesi usul ve yasaya uygun bulunmamıştır” gerekçesi ile bozulmuş, Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucu, yukarıda başlık bölümüne alınan gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekili ve kendisine dava ihbar edilen A.. E.. tarafından temyiz edilmiştir.
1.Dava kendisine ihbar olunan A.. E..’in temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Bilindiği gibi temyiz yoluna ancak davanın tarafları başvurabilir. Kanun’da bir düzenleme olmamakla birlikte, taraflar yanında davada fer’i müdahil olarak yer almış olanın da temyiz yoluna başvurması mümkündür (Pekcanıtez, Hakan/Atalay, Oğuz/Özekes, Muhammet: Medeni Usul Hukuku, 11. B, Ankara 2011, s. 620). Hükmü temyiz eden A.. E.. davada ihbar edilen sıfatı ile yer almış ise de, müdahil olarak davalı yanında yer almamıştır (HMK m. 66 vd.). Bu nedenle temyiz yoluna başvurmasına da yasal olanak bulunmadığından, temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
.Davacının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bilgi ve belgelere, daire kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın onanması gerekir.
S O N U Ç : Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle dava kendisine ihbar olunan A.. E..’in temyiz dilekçesinin oybirliği ile reddine; Davacının temyiz itirazlarının ise reddi ile 9.Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın yukarıda 2.Bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA, eksik kalan 0,90 TL. İlam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ihbar olunan A.. E.."in temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440.maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 02.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.