MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVALILAR :1- ...
2- ... 3- ... 4- ...
5- ... 6- ... 7- ...
8- ... 9- ... 10- ...
11- ... 12- ... 13- ...
14- ... 15- ... Vek. Av. ...


Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ve davalılardan ..., ..., ..., .... ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacının 23.05.2010- 31.10.2013 tarihleri arasında davalı apartmanda kapıcı olarak geçen çalışmasının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının davalı apartman yönetiminde 23.05.2010-31.10.2013 tarihleri arasında hizmet akdi ile kısmi zamanlı olarak günde 4 saatten asgari ücretle çalıştığı sigortasız olarak yılda 360 gün çalıştığının tespitine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 09.07.2013 tarihinde işe başladığına dair davalı işyerinden işe giriş bildirgesinin verildiği, hizmet cetvelinden tespiti istenen dönemde 01.11.2013- 25.12.2013 tarihleri arasında davalı apartman işyerinden ayda 30 gün üzerinden bildirilen sigortalı hizmetlerinin bulunduğu, davalı apartmanın imar tarihinin 10.10.2008 olup 15 daireli ve kömür kaloriferli olduğu, 13.12.2010 tarihinde yapı kullanım izin belgesi aldığı, 17.12.2013 tarihli müfettiş tutanağında apartman sakinlerinin ikisini beyanın alındığı ve davacının 23.05.2010 tarihinden itibaren kapıcı olarak çalıştığını beyan ettikleri, davacının ihtilaflı döneme ilişkin olarak sunduğu imzasız bir kısım aidat listelerinin bulunduğu, apartmanın kömür kaloriferli olup davacının 11.10.2010-10.11.2010 tarihleri arasında eğitime katılıp kalorifer ateşçiliği belgesi aldığı, davacı tanıklarının dinlendiği anlaşılmaktadır.
.../...



Somut olayda, ilgili apartmanın kömür kaloriferli olduğu ve davacının 01.11.2013- 25.12.2013 tarihleri arasındaki bildirimlerinin 30 gün üzerinden olması dikkate alınarak kaloriferin yandığı kış aylarını tespit ederek kış sezonu için kesintisiz çalıştığına, kaloriferin yanmadığı aylar için ise davalı apartmanda yapılan işlerin kapsamıma göre çalışmasının part-time mı full time mı olduğu belirlenmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Yapılacak iş, kaloriferin yandığı kış aylarını tespit ederek kış sezonunda kesintisiz çalıştığına, kaloriferin yanmadığı aylar için ise Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye ve muhtarlık marifetiyle davalı siteye yakın komşu işyeri tanıklarını, komşu apartman kapıcılarını tespit edip beyanlarını almak, davalı apartmanın alışverişinin yapıldığı market, bakkal ve benzeri işyerlerini tespit ederek ifadelerini almak, davalı apartmanın kaç katlı olduğu, daire sayısını, davacının yaptığı iş ve görevlerin neler olduğunu tespit etmek, her gün tam gününü ayırmasını gerektirecek nitelikte olup olmadığını araştırmak suretiyle çalışmanın part-time olup olmadığı saptanarak sonucuna göre karar vermek, part-time çalıştığının kabulü halinde ise, davacının sürekli olarak bir günde kaç saat çalıştığı, giderek haftalık ve aylık çalışma süreleri belirlenerek, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi gereğince 7.5 saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç işgücüne karşılık olduğu hususu bir uzman bilirkişinin görüşü alınmak suretiyle açıkça saptamaktan ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 14.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.