Abaküs Yazılım
20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2353
Karar No: 2018/7156

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/2353 Esas 2018/7156 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)


Davalı site yöneticiliği tarafından alınan yönetim kurulu kararıyla müvekkilinin apartman otoparkına araç park etmesinin garaj girişine ait otomatik kumanda değiştirilmek suretiyle men edildiği belirtilen dava dosyasında, mahkeme ana gayrimenkulde ortak mahal olarak kabul edilen otoparktan davacının faydalanmasının engellenmesinin yasal olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, mahkemenin 28/11/2015 tarihli toplantıda alınan kararların iptaline karar vermesi, bu yönde açılmış bir dava olmaması ve dava dosyasında bulunmaması nedeniyle tartışmalıdır. Ayrıca, mahkeme tarafından yapılan karar, tarafların eşit şekilde hukukî dinlenilme hakkını sağlayamadığı için de eleştirilebilir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri: Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 16. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 26. ve 27. maddeleri, Anayasa'nın 36. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6. maddesi.
20. Hukuk Dairesi         2017/2353 E.  ,  2018/7156 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


    Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    K A R A R


    Davacı dava dilekçesi ile müvekkilinin de kat maliki olduğu Onikişubat ilçesi, Hayrullah mah. 257 ada 77 sayılı parselde bulunan taşımazda a blok zemin kat 2 nolu bodrum asma katlı dükkanın maliki olduğu, davalı site yöneticiliği tarafından alınan yönetim kurulu kararı ile müvekkilinin apartman otoparkına araç park etmesinin garaj girişine ait otomatik kumanda değiştirilmek sureti ile men edildiğini, müvekkilin kat maliki olmasına rağmen davalı yönetici tarafından apartman otoparkına girişinin engellendiği, Kat Mülkiyeti Kanununun 16. maddesinde kat malikleri ana gayrimenkulün bütün ortak yerlerine arsa payları oranında kullanma hakkına sahip olduğunu belirtmesine ve davacının taşınmazda arsa payı oranının diğer maliklere göre fazla olmasına rağmen otoparkı kullanmasına engel olunduğu, daha fazla mağduriyete sebebiyet verilmemesi için müdahalenin men"i ile eski hale getirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, 28.12.2015 tarihli tedbir talebimiz hakkında beyanlarımız başlıklı dilekçesi ile de site yöneticiliği tarafından alınmış bir yönetim kurulu kararı varsa iptali ile ortadan kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkemece ana gayrimenkulde ortak mahal olarak kabul edilen otoparktan davacı tarafın faydalanmasının engellenmesi gerek Kat Mülkiyet Kanunu gerekse apartman yönetim planına göre yasal olmadığı, kat maliklerinin oy birliği ile farklı bir karar alabilecekleri ancak, daya konu olayda alınan kararda kat maliklerince oy birliği bulunmadığından dolayı, kat malikleri kurulunun 28/11/2015 tarihli toplantısında alınan kararındaki 1/b maddesinin hukuka uygun olmaması nedeniyle davanın kabulü ile kat malikleri kurulunun 28/11/2015 tarihli toplantısında alınan kararındaki 1/b maddesinin iptaline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1) Mahkemece 28/11/2015 tarihli toplantıda alınan kararların iptaline karar verilmişse de bu yönde açılmış bir dava bulunmamakla birlikte davacının talebinin eski hale getirmesine yönelik olup tedbir dilekçesinde de yönetim kurulu kararının varsa iptaline karar verilmesini istediği, bu talebin tedbir amacına yönelik olup, alınan yönetim kuruluna karşı niteliği gereği öncelikle kat malikleri kuruluna başvurulması gerektiği, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 26. maddesine göre hakim tarafların talep sonuçları ile bağlı olacağı ve bu taleplerden fazlasına ya da başka bir şeye karar veremeyeceği gözönünde bulundurulmaksızın açıkça 28/11/2015 tarihli toplantının iptaline karar verilmesi dava edilmediği halde talep aşılarak 28/11/2015 tarihli toplantısında alınan kararındaki 1/b maddesinin iptaline karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
    -2-
    2017/2353 - 2018/7156

    2) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 27. maddesinde yer bulan “Hukukî Dinlenilme Hakkı” gereğince davanın tarafları, müdahiller ve yargılamanın diğer ilgilileri, kendi hakları ile bağlantılı olarak hukuki dinlenilme hakkına sahip olup, bu hakkın yargılama ile ilgili olarak bilgi sahibi olunmasını, açıklama ve ispat hakkını, mahkemenin, açıklamaları dikkate alarak değerlendirmesini ve kararların somut ve açık olarak gerekçelendirilmesini içermektedir. Mahkeme, iki tarafa eşit şekilde hukukî dinlenilme hakkı tanıyarak hükmünü vermelidir. Anayasanın 36. maddesinde ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddesinde düzenlenen adil yargılanma hakkının en önemli unsuru olan hukukî dinlenilme hakkı, adil yargılanma hakkı içinde teminat altına alınmıştır. Bu hakka, tarafın hâkime meramını anlatma hakkı ya da iddia ve savunma hakkı da denilmektedir. Ancak, hukukî dinlenilme hakkı, bu ifadeleri de kapsayan daha geniş bir anlama sahiptir.
    Bu hak çerçevesinde, tarafların gerek yargı organlarınca gerekse karşı tarafça yapılan işlemler konusunda bilgilendirilmeleri zorunludur. Kişinin kendisinden habersiz yargılama yapılarak karar verilmesi, kural olarak mümkün değildir. Hukukî dinlenilme hakkı, sadece belli bir yargılama için ya da yargılamanın belli bir aşaması için geçerli olan bir ilke değil, tüm yargılamalar için ve yargılamanın her aşamasında uyulması gereken bir ilkedir. Bu çerçevede gerek çekişmeli ve çekişmesiz yargı işlerinde gerekse bu yargılamalarla bağlantılı geçici hukukî korumalarda, icra takiplerinde, tahkim yargılamasında, hatta hukukî uyuşmazlıklarla ilgili yargılama dışında ortaya çıkan çözüm yollarında, her bir yargılama, çözüm yolu ve uyuşmazlığın niteliğiyle bağlantılı şekilde hukukî dinlenilme hakkına uygun davranılmalıdır. Dosyanın incelenmesinde 03/05/2016 tarihli bilirkişi raporunun davalıya tebliğ edilmediği, savunma hakları kısıtlanarak karar verildiği anlaşılmaktadır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA temyiz harcının istek halinde iadesine 07/11/2018 günü oy birliği ile karar verildi.








    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi