MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ...Bakanlığına izafeten ... aleyhine 16/03/2015 gününde verilen dilekçe ile adli yardım talepli olarak manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece adli yardım talebi kabul edilerek yapılan yargılama sonunda; davanın yargı yeri nedeniyle reddine dair verilen 14/06/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelinceDava, manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, uyuşmazlığın çözümünde idari yargının görevli olduğundan bahisle, yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir. 01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/2 maddesinde; “Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi hâlinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerini ödemeye mahkûm eder.” biçiminde düzenleme yapılmıştır.Yukarıdaki yasal düzenleme 6100 sayılı HMK’da düzenlenmiş olup hiç kuşkusuz adli yargı yerinde görülecek davalarda ve adli mahkemeler arasındaki görevsizlik kararlarında uygulanmalıdır. Açıklanan maddede “davaya bir başka mahkemede devam edilmesi” hali düzenlenmiştir. Oysa yargı yolu bakımından görevsizlik kararlarında, davaya başka bir mahkemede devam edilmesi söz konusu olmayıp, kendine has usul kuralları bulunan farklı yargı yerinde yeniden açılan bir dava söz konusudur ve bu dava adli yargı yerindeki davanın devamı niteliğinde değildir.Buna göre, davacı davasını, yürürlükte bulunan yasal düzenlemelere göre görevsiz yargı yerinde açmış ise “yargı yolu bakımından görevsizliğe” dair verilecek kararla birlikte; harç, yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden de hüküm kurulması gerekir.Bu bakımdan Mahkemece davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmesinde yasaya aykırılık bulunmamaktadır. Ancak, davalı yararına 3.600,00 TL nispi vekalet ücretine karar verilmesi de doğru değildir. Zira, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 7. maddesinin 1. fıkrasının son cümlesi uyarınca, görevsizlik kararında, davanın görüldüğü mahkemeye göre hükmolunacak vekalet ücreti, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde yazılı miktarları geçemez. Davalı yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmektedir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının HUMK"un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle, hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan "...3.600,00 TL..." ifadelerinin hükümden çıkartılarak, yerine "...1.800,00 TL..." ifadelerinin yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.