MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Bakırköy 2. İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

K A R A R

A)Davacı İstemi:
Davacı vekili, davacının davalılardan işverene ait iş yerinde 01.08.1999-03.10.2014 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti ile, en son aldığı maaşın 1.200,00 TL olduğundan bahisle önceki dönemlere ilişkin prime esas kazançlarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
B)Davalı Cevabı:
Davalı Kurum vekili, davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddinin gerektiğini, asgari ücretten yüksek bir ücretle çalışıldığı iddiasının HUMK 289. maddesi gereğince yazılı delillerle ispatlanması gerektiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı ... Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili; hak düşürücü süre itirazı yanında, davacının çalışmasının kesintisiz ve sürekli olmadığını, resmi nitelikteki Kurum kayıtlarının aksinin yazılı delillerle ispatlanması gerektiğini belirterek davanın esastan reddini savunmuştur.
C)İlk Derece Mahkemesi Kararı:
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, davacının davalı ... Tekstil San. ve Tic.Ltd. Şti"de, 2006/10 döneminde 20 gün günlük 17,70 TL ücret ile, 2006/11 döneminde 30 gün günlük 17,70 TL ücret ile, 2006/12 döneminde 30 gün günlük 17,70 TL ücret ile, 2007/01 döneminde 30 gün günlük 18,75 TL ücret ile, 2007/02 döneminde 30 gün günlük 18,75 TL ücret ile, 2007/03 döneminde 30 gün günlük 18,75 TL ücret ile, 2007/04 döneminde 15 gün günlük 18,75 TL ücret ile, 2010/06 döneminde 30 gün günlük 24,30 TL ücret ile, 2010/07 döneminde 30 gün günlük 25,35 TL ücret ile, 2010/08 döneminde 30 gün günlük 25,35 TL ücret ile, 2010/09 döneminde 30 gün günlük 25,35 TL ücret ile, 2010/10 döneminde 4 gün günlük 25,35 TL ücret ile çalıştığının tespitine, prime esas gerçek ücret talebinin ispatlanamadığından reddine karar verilmiştir.
D) Bölge Adliye Mahkemesi Kararı:
Bölge Adliye Mahkemesince, 16/12/1996 tarihinde yasa kapsamına alınan 1042200 sicil numaralı davalı şirketin, davacı ile aynı dönem çalıştığı anlaşılan bordro tanıklarının davacının hükme esas alınan tarihler arasında fiilen çalıştığını doğruladıkları, bu itibarla hizmet tespitine ilişkin kararın yerinde olduğu, sigorta primine esas ücret tespiti yönünden ise, ihtilaflı döneme ilişkin tüm bordroların asgari ücret üzerinden bildirilmesi haricinde bordrolu tanıkların dahi davacının aldığı ücretin asgari ücret civarında olduğunu beyan ettikleri, davanın niteliği gereği emsal Yargıtay içtihatları da dikkate alındığında davacının asgari ücretten daha yüksek bir ücret aldığına dair yazılı bir delilin dosyada bulunmadığı anlaşıldığından bu konudaki talebin reddine karar verilmesine dair mahkeme kararının yerinde olduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
E)Temyiz:
Davacı vekili, tanık beyanları ile davacının çalışmasının sürekli ve kesintisiz olduğunun sabit olduğunu, bu kadar uzun bir süre çalışması olan davacının asgari ücretle çalışmış olmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, yetersiz ve eksik inceleme ile karar verildiğini belirterek kararı temyiz etmiştir.
Davalı Kurum vekili, Kurum kayıtlarının aksinin aynı değerdeki yazılı delillerle ispatlanması gerektiğini, salt tanık beyanlarının hükme esas alınamayacağını, dava tarihi itibariyle fer’i müdahil olan Kurumun yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulamayacağını belirterek kararın temyizen bozulmasını istemiştir.
F) Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlerle temyiz kapsam ve nedenlerine göre; davacının tüm, davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, davacının 01.08.1999-03.10.2014 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti ile prime esas kazançların tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı tarafından yapılan yargılama giderinin ve davacı lehine belirlenen vekalet ücretinin davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Somut olayda, davanın, 6552 sayılı Yasanın 64. maddesi ile 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 7. maddesine eklenen hükmün yürürlüğe girdiği 11/09/2014 tarihinden sonra açıldığı ve Sosyal Güvenlik Kurumu’nun bu hüküm gereğince davadaki sıfatının feri müdahil olduğu anlaşıldığından, feri müdahil konumunda bulunan Kurum, vekalet ücreti ve yargılama giderinden sorumlu olmadığı halde yargılama giderleri ve davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin 4. fıkrası ile vekalet ücretine ilişkin 6. fıkrasının tamamen silinerek yerine, “ 4. Davacı tarafından yapılan 887,50 TL yargılama giderinin davalı işveren ... Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.’den tahsiline, 5. Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihindeki A.A.Ü.T."ne göre hesaplanan 1.980,00-TL vekalet ücretinin davalı işveren ... Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.’den tahsili ile davacıya verilmesine” yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 25/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.