MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün istinaf edilmesi üzerine verilen ... Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesinin 07/10/2019 tarih 2019/1796 Esas - 2019/2316 Karar sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine ve Orman Yönetimi vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

... ili, ... ilçesi, ... mahallesinde bulunan 253 parsel sayılı 4.850,00 m2"lik taşınmaz tarla niteliğinde davalı adına tapuda kayıtlıdır.
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle 253 parsel sayılı taşınmazın orman haritasında (A) harfi ile gösterilen 1891.69 m2"lik kısmına ilişkin olarak 3402 sayılı Kadastro Kanununun 11. maddesi gereğince, orman kadastro haritalarındaki teknik hataları düzeltme işleminin iptalini talep ve dava etmiş, yargılama sonunda mahkemece; reddine karar verilmiş, davacı vekilinin istinaf etmesi üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi Başkanlığının 2018/36 Esas - 2018/487 Karar sayılı kararı ile HMK"nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın mahkemesine iadesine karar verilmiş, mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne, dava konusu ... ili, ... ilçesi, ... mahallesi 253 nolu parselin (A) harfi ile gösterilen kısmına ilişkin yapılan 6292 sayılı Kanun çalışmasının iptaline, karar verilmiş davalı Hazine ve Orman Yönetimi vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesinin 07/10/2019 tarih 2019/1796 Esas - 2019/2316 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine ve Orman Yönetimi vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 6292 sayılı Kanunun 11. maddesinin 10. fıkrasına göre yapılan orman kadastro haritalarındaki teknik hataların düzeltilmesi işlemine karşı itiraz davasıdır.
Taşınmazın bulunduğu yörede 3116 sayılı Kanuna göre 1942 yılında yapılarak 16.1.1943 tarihinde ilan edilerek kesinleşen orman tahdidi ve 1975 yılında 6831 sayılı Orman Kanununun 1744 sayılı Kanunla değişik 2 nci madde uygulama çalışmaları vardır.
Dava konusu 253 parsel sayılı taşınmazın tamamının 3116 sayılı Kanuna göre yapılan orman tahdit çalışmalarında tahdit dışı bırakıldığı daha sonra 1744 sayılı Kanun ile hatalı aplikasyon yapılarak dava konusu taşınmazın bir kısmının orman tahdit sınırları içerisine alınmasına değer verilemeyeceği, 6292 sayılı Kanunun 11. maddesine göre yapılan teknik hataların düzeltilmesi işleminde de, bu hatalı aplikasyon işlemine dayanılarak dava konusu 253 parselin 1891,69 m2"lik kısmının orman sınırları içerisine alınması geçerli olmadığı gözetilerek davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK"nın 370. maddesi uyarınca ONANMASINA, dava dosyasının ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden ve 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına
10/09/2020 günü oy birliği ile karar verildi.