MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26.04.2016 tarih ve 2014/480-2016/126 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ‘...+Şekil’ ibareli markasını tescil için ... nezdinde başvuruda bulunduğunu ancak davalı kurumun başvuruyu ‘...’ ibaresini içeren bir takım markaları gerekçe göstererek kısmen reddettiğini, kurum kararının yerinde olmadığını, zira müvekkiline ait markanın tanınmışlık vasfını taşıyan seri marka niteliğinde bir marka olduğunu, ayrıca müvekkili markası ile redde mesnet olarak gösterilen markalar arasında benzerlik bulunmadığını ileri sürerek ... ...’nin 2014-M-11621 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı markası ile redde mesnet olarak gösterilen markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının markasının tanınmışlığını ve seri marka niteliğini ispatlayamadığı, davacı markası kapsamında yer alan emtialarla redde mesnet olarak gösterilen markalar kapsamında yer alan emtiaların birebir örtüştüğü ancak ihtilaf konusu markalar arasında bütüncül olarak yapılan bir değerlendirme neticesinde işaretsel bazda benzerlik bulunmadığının anlaşıldığı, zira davacı markasının kelime yanında şekil de ihtiva ettiği, markaya bu şekilde ayırt edicilik kazandırıldığı ancak redde mesnet olarak gösterilen markaların sadece kelimeden oluştuğu, belirtilen nedenlerle ihtilaf konusu markaların 556 sayılı KHK’nın 7/1-b anlamında ayniyete varan derecede benzer olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, ... ...’nin 2014-M-11621 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.