MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki ziynet alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafça temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ile 2009 tarihinde evlendiklerini, düğün merasimi sırasında 8 adet bilezik, 29 adet çeyrek altın, 1 adet altın set, 2 adet yarım altın ve 1 adet altın yüzük takıldığını, birbirlerine karşı boşanma davası açtıklarını evden ayrılmak zorunda kaldığını, dava konusu ziynetlerin davalıda kaldığını, düğünden sonra takılan takıların bir kısmının davalı tarafından rızası olmaksızın bozdurularak davalının bu parayla ailesinin besihanesi için hayvan aldığını ileri sürerek, ziynet eşyalarının aynen iadesini, bunun mümkün olmaması halinde fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla bedelleri toplam 5.000 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiş, ıslah ile talebini 20.338 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı; dava konusu ziynet eşyalarının davacının rızasıyla paraya çevrilerek müşterek çocuğun tedavisinde kullanıldığını, tedavi masraflarının yetmeyen kısmının ise ailesi tarafından karşılandığını savunarak, talep edilen 5.000 TL’nin faizsiz olarak ödenmesini kabul ettiğini beyan etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; davacıya ait olup davalı tarafta kaldığı tespit olunan 8 adet 121 gram 10.406 TL tutarında bilezik, 15 adet 2.220 TL değerinde çeyrek altın, 2 adet 1.190 TL tutarında tek atanın davalı tarafından davacıya aynen iadesine, bunun mümkün olmaması halinde bedeli toplamları 13.816 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Ziynet eşyalarına yönelik hüküm fıkrasının infaz kabiliyeti yönünden re’ sen yapılan temyiz incelemesi neticesinde;
Dava; ziynet eşyalarının aynen, bunun mümkün olmaması halinde bedelinin davalıdan tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece ziynet eşyalarının davalıya aynen iadesine karar verilmiştir. ./..

HMK’nun 297. maddesinde bir hükmün neleri içermesi gerektiği tek tek sayılarak ayrıntılı biçimde belirtilmiş olup, buna göre hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Bu şekilde dava sonunda mahkemenin kimin lehine, kimin aleyhine karar verdiği, davacının talebinin ne kadarının kabul edildiği, davalının neye göre mahkum edildiği tereddütsüz şekilde anlaşılmalıdır. Biçim koşullarının getiriliş amacı, hükmün açıklığı ve anlaşılırlığı kadar infaz kabiliyetini de sağlamaktır. Aksi hâl, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır ve dava içinden yeni davaların doğmasına neden olacaktır.
İİK"nun 24/4.maddesinde ise aynı doğrultuda; aynen iadeye karar verilmesi halinde iade edilecek eşyaların cinsi, niteliği, özellikleri, gram ağırlığı vb. gibi özelliklerinin ayrıntılı şekilde belirtilmesi gerektiği düzenlenmiştir.
Yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler gereğince ziynet eşyalarının aynen iadesine karar verilmişse; hüküm fıkrasının açık olması, duraksama yaratmaması bu nedenle somut uyuşmazlık özelinde hükümde, aynen iadesine karar verilen ziynetlerin cins nitelik, miktar( gram, ayar) ve değerlerinin açık olarak yazılması gerekir.
Oysa; dosya kapsamındaki hükme esas alınan kuyumcu bilirkişi raporu ziynetlerin 22 ayar olduklarının kabulü ile düzenlenmiş ve bu yöne ilişkin davalının itirazı da bulunmamakta olup, dava konusu ziynet eşyalarının cins, nitelik miktar (gram ve ayarı) ve değerleri ayrı ayrı gösterilmiş ise de; mahkemece iadesine karar verilen ziynetlerin, “ayarları” hüküm fıkrasında gösterilmemiştir. Bu suretle infazda tereddüt yaratacak şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden dosyada bulunan ve hükme esas alınan 27.07.2015 havale tarihli bilirkişi raporu ve rapora dayanak belgelerin kararın eki sayılması suretiyle hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün 1. fıkrasının sonuna “ kuyumcu bilirkişi tarafından düzenlenen 27.07.2015 tarihli raporun ve rapora dayanak belgelerin kararın eki sayılmasına” ibaresinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.