14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 03.11.2009 gününde verilen dilekçe ile terekenin tasfiyesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 2012/21338 Esas - 2013/17263 Karar sayılı bozma ilamı üzerine karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 27.05.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı SGK vekili, alacaklısı olduğu muris ...’in mirasçılarının ... Sulh Hukuk Mahkemesi 2007/232 Esas, 2007/294 Karar sayılı ilamı ile muris ...’in mirasını reddettiğinden terekesinin iflas hükümlerine göre tasfiyesini istemiştir.
Mahkemece ilk olarak, murisin 05.05.2007 tarihinde ölümünden itibaren Türk Medeni Kanununun 633. maddesindeki üç aylık süre geçtikten sonra açıldığından söz edilerek davanın hak düşürücü süre sebebiyle reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesince hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda terekenin iflas hükümlerine göre tasfiyesi için tasfiye memurluğuna verildiği ancak terekede hiç bir malvarlığı bulunmaması nedeniyle tasfiyenin yapılmadığı anlaşıldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
İcra ve İflas Kanununun 217. maddesi gereğince masaya ait hiç bir mal bulunmaz ise iflas dairesi tasfiyenin tatiline karar verir ve ilan eder. Bu ilanda alacaklılar tarafından 30 gün içinde iflasa mutaallik muamelelerin tatbikine devam edilmesi istenilerek masrafı peşin verilmediği takdirde iflasın kapatılacağı yazılır.
Mahkemece muflis ..."in hiçbir malvarlığının bulunmadığı tespit edilmiş olmasına rağmen İcra ve İflas Kanununun 217. maddesi gereğince ilan yapılmadan ve alacaklıların tasfiyenin devamı konusunda talepleri alınmadan karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Kabule göre de; masaya ait hicbir mal bulunmaz ve alacaklılar tarafından 30 gün içerisinde tasfiye masrafları verilerek tasfiyeye devam edilmek istenmez ise İcra ve İflas Kanununun 217. maddesi gereğince tasfiyenin tatiline ve kararın ilanına hüküm verilmesi gerekirken karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 05.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.