Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/52 Esas – 2013/169 Karar sayılı dosyasının içeriği, davacı hakkında yürütülen ceza yargılamasının kapsamı ve davacının tutuklu kaldığı süre dikkate alındığında, davacı hakkında makul sürede hüküm verildiği ve 5271 sayılı CMK"nın 141/1-d. maddesinde öngörülen tazminat koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin davacı hakkında makul sürede hüküm verilmediğine, davacı lehine tazminata hükmedilmesi gerektiğine, davalı lehine vekalet ücretine hükmolunmasının ve yargılama giderlerinin davacıya yüklenmesinin hak arama özgürlünün ihlali niteliğinde olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 16/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.