MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ile mağdur arasında kurban hayvanı bedeli nedeniyle bir alacak meselesi olduğu, olay günü karşılaşan taraflar arasında çıkan tartışmanın orada bulunanlar tarafından aralandığı, bu sırada mağdurun küfür etmesi üzerine sanığın üzerindeki bıçakla her biri yaşamsal tehlike oluşturacak nitelikte 5 ayrı darbe ile yaraladığı mağdurun etraftakilerin müdahalesi ile hastaneye yetiştirilerek gördüğü tedavi sonucu kurtarıldığı olayda; zararın ağırlığı dikkate alındığında, 5237 sayılı Yasanın 9-15 yıl arasında ceza öngören 35. maddesinin uygulanması sırasında cezanın üst sınıra yakın tayini yerine 10 yıl olarak belirlenerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Mağdurdan sanığa yönelen ve sanığa küfür etmekten ibaret haksız eylemi nedeniyle ¼ ile ¾ arasında ceza indirimi öngören TCK"nun 29. maddesi ile yapılan uygulama sırasında alt sınırdan indirim yapılması yerine yazılı şekilde ½ oranında indirim uygulanması suretiyle sanığa eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...’i kasten öldürmeye teşebbüs etme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin; suç vasfına, haksız tahrik indiriminin az olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama Kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, “1.306,35 TL” olan yargılama giderleri toplamının “147,38 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle, DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/03/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.