MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi ve yoksulluk nafakası yönünden, davalı kadın tarafından ise velayet, kusur belirlemesi, kişisel ilişki, nafakaların miktarları ve tazminatların reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece davalı kadın lehine 175 TL tedbir nafakasına hükmedildiğinin anlaşılmasına göre aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmalarına hükmedilmiştir. Davalı kadın yasal sürede cevap dilekçesi vermemiştir. Davaya süresi içinde cevap vermemiş olan davalı, davacının dava dilekçesinde ileri sürdüğü vakıaların tamamını inkar etmiş sayılır (HMK m.128) ve diğer tarafın kusurlu olduğuna yönelik bir vakıa ileri süremez. Bu durumda davacı erkeğe kusur yüklenmesi mümkün değildir. Açıklanan sebeple evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda davalı kadının tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve davalı kadının süresinden sonra sunduğu cevap dilekçesinde talep ettiği yoksulluk nafakası,maddi ve manevi tazminat talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken bu taleplerin esası hakkında hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar aynı şehirde oturmakta olup, velayeti babaya bırakılan ortak çocukla anne arasında düzenlenen kişisel ilişkinin süresi, çocuğun yaşı da gözetildiğinde yetersiz olmuştur. Kişisel ilişki ana-babalık duygularını tatmine elverişli ve de çocukların da ana-baba sevgi ve şefkatini tatmasına yeterli olmalıdır. Günümüz ulaşım koşulları da dikkate alındığında kişisel ilişki tesis edilirken aynı yer-farklı yer ayrımı yapılması da doğru olmamıştır. Bu bakımdan, aynı şehir-ayrı şehir ayrımına gidilmeksizin kişisel ilişki tesisi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 14.09.2017(Prş.)