MAHKEMESİ : KONYA 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/05/2014
NUMARASI : 2014/257-2014/379

Taraflar arasında görülen iştirak nafakası davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; velayeti müvekkiline verilmiş olan müşterek çocuk A.. E.. için boşanma davasında aylık 175 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, ancak özel okula devam eden müşterek çocuğun eğitim ve diğer ihtiyaçlarını karşılamada takdir edilen nafakanın yetersiz kaldığını ileri sürerek; iştirak nafakasının 425 TL"ye yükseltilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; çocuğun önceki nafaka miktarının taktir edildiği dönemde de özel okulda öğrenci olduğu, tarafların mali ve sosyal durumlarında ise önemli bir değişikliğin olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, iştirak nafakasının 210 TL"ye yükseltilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
TMK. nun 327. maddesinin 1. fıkrası; "Çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır.” hükmünü,
330. maddesinin 1. fıkrasının ilk cümlesi; “ Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir.” hükmünü,
331. maddesi ise; “Durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine nafaka miktarını yeniden belirler veya nafakayı kaldırır.” hükmünü düzenlemiştir.
Yukarıda açıklanan yasa maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, iştirak nafakası; çocuğun yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşulları ile genel ihtiyaçlar ve ana ile babanın mali durumlarına göre takdir edilir. Buna göre, nafaka takdirinde; çocuğun yaşça büyümesi nedeniyle artan ihtiyaçları ile ana ve babanın mali durumlarındaki değişiklik araştırılıp, önceki nafaka takdirinde taraflar arasında sağlanan dengeyi koruyacak bir karar verilmelidir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; müşterek çocuğun boşanma davası sırasında özel okulda eğitim gördüğü, eğitim giderlerinin davacı anne tarafından, yemek ve servis giderlerinin ise davalı baba tarafından karşılandığı, iş bu dava tarihinde aynı okulda eğitimine devam eden müşterek çocuğun eğitim, yemek ve servis ücretlerinin davacı anne tarafından karşılandığı, dolayısı ile davalı babanın müşterek çocuk için yapmış olduğu katkıyı sona erdirmiş olduğu anlaşılmaktadır.
Ayrıca, boşanma ile dava tarihi arasında geçen 15 aylık sürede müşterek çocuğun yaşam koşullarının değişmesi nedeniyle ihtiyaçlarının arttığı, aynı süreçte davalının aldığı ücrette de bir miktar artış olduğu açıktır.
Buna göre, mahkemece; velayeti anneye bırakılmış olan çocuğun ihtiyaçlarını azami ölçüde karşılayacak, davalının geliri ile de orantılı olacak şekilde daha uygun nafakaya hükmedilmesi ve bu suretle dengenin yeniden sağlanması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile düşük nafaka takdir edilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.