3. Hukuk Dairesi 2014/13432 E. , 2015/277 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : KONYA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/04/2014
NUMARASI : 2013/703-2014/312
Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, tarafların 13.01.2009 tarihinde boşandıklarını, müşterek iki tane çocukları bulunduğunu, velayetlerinin davalı annede olduğunu, boşanma kararı ile birlikte davalı lehine aylık 1.500,00 TL yoksulluk nafakasına, çocukların her biri için ayrı ayrı aylık 500,00"er TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, müvekkilinin ortağı olduğu şirketin iflas ettiğini, yeniden evlendiğini, bir çocuğu daha olduğunu, mevcut ekonomik durumunun nafakaları karşılamaya yetmediğini, ayrıca davalının boşandıktan sonra sigortalı bir işte çalışmaya başladığını, davalının yoksulluk durumunun ortadan kalktığını ileri sürerek, davalı lehine hükmedilen yoksulluk nafakasının kaldırılmasını veya aylık 150,00 TL"ye indirilmesini, müşterek çocuklar lehine hükmedilen iştirak nafakasının da her bir çocuk için aylık 50,00"şer TL"ye indirilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile birlikte davalı lehine aylık 1.500,00 TL olarak belirlenen yoksulluk nafakasının dava tarihinden itibaren geçerli olmak ve her ay ödenmek üzere aylık 500,00 TL olarak belirlenmesine, tarafların müşterek çocukları Zehra ve Ş.. T.. lehine ayrı ayrı aylık 500,00"er TL olarak belirlenen iştirak nafakalarının da Z.. T.. lehine belirlenen nafakanın dava tarihinden itibaren geçerli olmak ve her ay ödenmek üzere aylık 300,00 TL ve Ş.. T.. lehine hükmolunan nafakanın ise yine dava tarihinden itibaren geçerli olmak ve her ay ödenmek üzere aylık 200,00 TL olarak belirlenmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı vekilinin temyiz itirazlarının değerlendirilmesi sonucunda;
Somut olayda; tarafların 13.01.2009 tarihinde boşandıkları, müşterek iki tane çocukları bulunduğu, velayetlerinin davalı annede olduğu, boşanma kararı ile birlikte davalı lehine aylık 1.500,00 TL yoksulluk nafakasına, çocukların her biri için ayrı ayrı aylık 500,00"er TL iştirak nafakasına hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Yapılan sosyal ve ekonomik durum araştırması ile, davacının ayakkabı pazarlamacısı olduğu, sabit gelirinin tespit edilemediğinin belirtildiği, ancak 2014/Şubat ayı bordrosuna göre aylık 846,00 TL ücretinin bulunduğu, 2011 yılında yeniden evlendiği ve 2012 doğumlu bir kızının olduğu, eşinin kreş öğretmeni olduğu, kirada oturduğu, M..Ö.......Şti"nin % 50 hisseli ortağı olduğu, şirketin 246.561,61 TL borcunun bulunduğu; davalının ise ev hanımı olduğu, bir süre İşbir Yatak adlı işyerinde çalıştığı, işyeri kapanınca işsiz kaldığı, babasına ait evde iki çocuğu ile birlikte yaşadığı tespit edilmiştir.
Ancak, davacı hakkında mahkemece yapılan sosyal ve ekonomik durum araştırmasının yeterli olmadığı, davacının ortağı bulunduğu şirkete ilişkin herhangi bir araştırma yapılmadığı, davacının gelir durumunun net olarak tespit edilmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının sosyal ve ekonomik durumu ayrıntılı şekilde araştırılıp, hasıl olacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucunda hüküm tesisi doğru görülmemiş olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.