MAHKEMESİ : ERDEMLİ 3. ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/04/2014
NUMARASI : 2013/550-2014/244

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesi ile; eşinden şiddet gördüğünü, eşi hakkında bu nedenle kamu davası açıldığını, erkek kardeşinin yanına gitmek zorunda kaldığını belirterek, kendisi için 600.00 TL, ortak çocuk Anıl için 400.00 TL tedbir nafakası talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacının ayrı yaşamakta haklı olduğunu kanıtlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dava, tedbir nafakası talebine ilişkindir.
TMK.nun 195.maddesi uyarınca, evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerin yerine getirilmemesi veya evlilik birliğine ilişkin önemli bir konuda uyuşmazlığa düşülmesi halinde eşler ayrı ayrı veya birlikte hakimin müdahalesini isteyebilirler. Hakim, gerektiği takdirde eşlerden birinin istemi üzerine Kanunda öngörülen önlemleri alır. Aynı yasanın 197.maddesine göre de; eşlerden biri, ortak hayat sebebiyle kişiliği, ekonomik güvenliği veya ailenin huzuru ciddi biçimde tehlikeye düştüğü sürece ayrı yaşama hakkına sahiptir.
Birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı bir sebebe dayanıyorsa hâkim, eşlerden birinin istemi üzerine birinin diğerine yapacağı parasal katkıya, konut ve ev eşyasından yararlanmaya ve eşlerin mallarının yönetimine ilişkin önlemleri alır.
Somut olayda; davalı kocanın davacı eşini yaralamak suçundan yargılandığı ve hapis cezası ile cezalandırıldığı, dinlenen tanıklardan ortak çocuk Dilek"in de ayrıntılı, tutarlı, görgüye dayalı beyanından davacının ayrı yaşamakta haklı olduğunun kabulü gerekir. Anılan nedenlerle davacı kadın yönünden tedbir nafakası davasının reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
TMK"nun 327.maddesinin 1.fıkrasında; "çocuğun bakımı, eğitim ve korunması için gerekli giderler anne ve baba tarafından karşılanır" aynı kanunun 328/1.maddesinde "ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder" 329/1.maddesinde de "küçüğe fiilen bakan ana veya baba diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir" hükmü yeralmaktadır.
Müşterek çocuk yönünden talep edilen tedbir nafakası taktirinde ayrı yaşamakda haklılık olgusundan ziyade kimin yanında kaldığı ve kimin tarafından bakıldığı nazara alınır. Çocuk yönünden ayrı yaşamda haklılık olgusu aranmaz.
Somut olayda; taraflar ayrı yaşamakta olup ortak çocuk davacı kadının yanında kalmaktadır.
O halde, mahkemece; ayrı yaşamakta haklı olan davacı eş ve anne yanında kalan ortak çocuk Anıl"ın yararına olmak üzere davacının ve çocuğun geçimleri için gerekli, davalının geliri ile orantılı olacak şekilde, tarafların ekonomik sosyal durumları ve TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak, uygun tedbir nafakalarına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde, davacının iddiasını ispatlayamadığından sözedilerek davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.