İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/10256 Esas 2016/2194 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10256
Karar No: 2016/2194
Karar Tarihi: 19.02.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/10256 Esas 2016/2194 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İnternet kafede bırakılan bir cep telefonunun çalınması suçundan bir sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 42. maddesi gereği, eski hale getirme istemi ile ilgili olarak öncelikle karar verilmesi gerektiğinden, mahkemenin eski hale getirme istemi hakkındaki kararı hukuken geçersizdir. Sanığın suçu hırsızlık olarak nitelendirilmesi gerektiği halde yanlışlıkla TCK'nın 141/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir. Karşı temyiz bulunmamakla birlikte, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları reddedilerek, hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nın 42. maddesi, TCK'nın 142/1-b ve 141/1 maddeleri, Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilen TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümleri.

22. Ceza Dairesi 2015/10256 E. , 2016/2194 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nın 42.maddesinin 1.fıkrasında, "Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir" şeklindeki düzenleme karşısında, hükmün temyizi aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında dairemizce karar verilmesi gerekip, öncelikle eski hale getirme istemi hakkında karar verilmesi gerektiğinden, mahkemenin eski hale getirme isteminin kabulüne ilişkin 27.06.2011 günlü ek kararının hukuken geçersiz olduğu, yokluğunda verilen 15.04.2009 tarihli hüküm, sanığın sorguda belirttiği adresine tebliğe çıkarılmış, ancak çıkartılan tebligatın tebliğ edilemeden iade edilmesi üzerine, aynı adrese Tebligat Kanununun 35.maddesi gereğince tebligat yapılmışsa da, sanığın o tarihte farklı bir mernis adresinin bulunduğunun anlaşılması karşısında, yapılan tebliğ işleminin hukuken geçersiz ve 17.06.2011 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, internet kafede masa üzerinde bırakılan cep telefonunu çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, eylemin nitelendirilmesinde, yanılgıya düşülerek aynı Yasa"nın 141/1.maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma yapılmamış, Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 104/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK"nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ..."nun temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 19.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.