Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık ... hakkında; Taksirle öldürme suçu açısından; TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 50/4, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet, taksirle yaralama suçu açısından CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca düşme
Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/2, 62, 50/1-a, 50/4, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin, taksirle yaralama suçundan ise sanık ... hakkında açılan kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, sanık ... ile katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanık ... hakkındaki hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
UYAP sisteminden temin edilen nüfus kayıt örneğinde sanık ...’ün 25/08/2017 tarihinde temyiz aşamasında öldüğünün tespit edilmiş olması karşısında, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA;
B-Sanık Kazım Beyazgül hakkında taksirle öldürme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanıkların paylı mülkiyetine sahip oldukları iki katlı toprak yığma binanın 1992 yılında meydana gelen deprem nedeniyle ağır hasar gördüğü, bu nedenle 1995 yılında yapılan afet evlerindeki kura ile belirlenen bir adet bağımsız bölümün sanıklar adına tapuya tescil edildiği, ayrıca idarece olaya konu bina ilgili olarak yıkım kararı alınarak sanıklara tebliğ edildiği, buna rağmen sanıkların binayı yıkmayıp burada ikamet etmeye devam ettikleri, binanın ikinci katındaki taşıyıcı duvarın bitişik olduğu yan cephedeki diğer binanın çatısının üzerine yıkılarak, yan binada ikamet eden Güllü"nün ölmesine, oğlu Umut"un da yüzde sabit iz meydana getirecek şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda, asli kusurlu olan sanığın mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, ağır hasarlı raporu olan binayla ilgili uzun süre önce verilen yıkım kararına rağmen gereğinin yapılmamış olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki binada güçlendirme yapılıp yapılmadığına ilişkin keşif yapılarak tekrar bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiğine yönelik bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin cezanın az olduğuna ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 Esas-2020/154 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-TCK’nın 51/1.maddesi uyarınca erteleme için öngörülen ceza miktarına ilişkin sürenin üst sınırı, fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş olan kişiler bakımından üç yıl olup, suç tarihi itibariyle 65 yaşını bitirdiği anlaşılan sanık hakkında “ceza miktar ve mahiyeti dikkate alınarak şartları oluşmadığından” şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle TCK’nın 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 24/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.