MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/04/2014
NUMARASI : 2013/363-2014/193

Taraflar arasında görülen iştirak nafakasının artırılması davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; oğlu A..A.. B..için, Beyoğlu 1. Aile Mahkemesince 04/07/2006 tarihli 2006/248 Esas nolu dosyanın kararı ile 250 TL nafaka bağlandığını; nafakanın bağlandığı tarihten itibaren 7 yıl geçtiğini, paranın alım gücünün azaldığını, hükmolunan 250 TL nafaka miktarının ihtiyaçlarını artık karşılamadığını ileri sürerek; A.. A.B..çin verilen 250 TL nafakanın artırılarak 500 TL ye çıkartılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; davacının kirada olmayıp 2000 TL ücretli bir işte çalıştığını, kendisinin ekonomik durumunun iyi olmadığını, hatta mevcut nafakayı bile ödeyemediğinden davacının icra takibi başlattığını ve İstanbul 29. İcra müdürlüğünce maaşından her ay 400 TL icra marifeti ile kesildiğini; boşanma ile tüm eşyaları davacıya bıraktığından, yeniden eşya almak zorunda kaldığı ve halen bunların kredisini ödediğini; asgari ücretle çalıştığını, bu maaşa göre nafaka miktarının fahiş olduğunu ve bunları karşılayamadığını savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; tarafların, 5/7/2006 tarihinde anlaşmalı olarak boşandıkları dönemde, her iki tarafın istemi doğrultusunda 5 yaşında bulunan müşterek çocuk için aylık 250 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, dava tarihinde, çocuğun 12 yaşına geldiğini, eğitimine devam ettiğini, yaşı itibarıyla ihtiyaçlarının arttığı gerekçesiyle; tarafların sosyal ve ekonomik durumu, hakkaniyet ilkesi gözetilerek, dava tarihinden itibaren iştirak nafakasının aylık 500 TL"ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dava, iştirak nafakasının artırılması talebine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu"nun 327/1. maddesinde; çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderlerin anne ve baba tarafından karşılanacağı hükme bağlanmıştır. Aynı yasanın, 328. maddesi hükmü gereğince; ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Çocuk ergin olduğu halde eğitimi devam ediyorsa, ana ve baba durum ve koşullara göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere, eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler. Küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir.(TMK. nun 329/1. maddesi)
Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun gelirleri de gözönünde bulundurulur. (TMK. nun 330/1. maddesi)
TMK."nın 331.maddesine göre; durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine nafaka miktarını yeniden belirler.
Tüm bu maddeler doğrultusunda, mahkemece, iştirak nafakası artırım oranı belirlenirken; tarafların sosyal ve ekonomik durumları, çocuğun yaşı, eğitimi ve ihtiyaçları gözönünde bulundurulmalıdır.
Somut olayda; davalının, bir şirkette şoför olarak çalıştığı, ayda 1500 TL geliri olduğu, 570 TL kira verdiği, nafaka borcu nedeniyle icra yoluyla maaşından kesinti yapıldığı; davacının muhasebecide çalıştığı, aylık 1500 TL maaşı olduğu, kendisine ait evde yaşadığı; temyize cevap dilekçesinde; işten ayrılış tarihi 30.6.2014 olan bildirge sunduğu, bildirgede maaşının yaklaşık 2000 TL olarak göründüğü ve işsizlik maaşıyla geçindiğini beyan ettiği anlaşılmaktadır.
Tarafların gerçekleşen sosyo-ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, müşterek çocuğun yaşı ve ihtiyaç düzeyine, özellikle dava tarihi itibarıyla davacı annenin de çalıştığı ve müşterek çocuğun bakım ve eğitim masraflarına katılma yükümlülüğünün bulunduğu gözetildiğinde; yerel mahkemece takdir edilen iştirak nafakası miktarı biraz fazla bulunmuş, bu husus hakkaniyet ilkesine aykırı görülmüş, bu sebeple hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
O halde, mahkemece yapılacak iş; müşterek çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, davacı çalışan anne ile nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumu gözetilerek, TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak, daha uygun nafakaya hükmetmek olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.