Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenin dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan sanık hakkında, TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonucu fazla ceza tayini,
b- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin 4. fıkrası hükmü uyarınca, çocuk sanık hakkında hükmolunup ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesi olanaklı olmayıp, anılan maddenin 11. fıkrası uyarınca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre tahsil edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, kararda “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
a- Hükmün 2. ve 3. numaralı bendlerinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerlerine;
“2. Sanık 15-18 yaş grubunda olduğundan TCK’nın 31/3. maddesi uyarınca cezasından 1/3 oranında indirim yapılmak suretiyle 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına,
Sanığın suçu ikrarı lehine takdiri indirim sebebi kabul edilerek hakkında tayin olunan cezanın TCK’nın 62/1. maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirim yapılarak 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
3- Sanığın şahsi, sosyal ve ekonomik durumu gözönüne alınarak hakkında tayin olunan kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince günlüğü 20 TL üzerinden 4.000 TL adli para cezasına çevrilmesine”
İbarelerinin 2 ve 3 nolu bendler olarak yazılması,
b- Hükmün 6 numaralı bendinin 2. paragrafın 3. satırındaki "geri kalan kısmının"" ibaresinden sonra gelen "tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına (yapıldı)"" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine;
""5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin 4. fıkrası ile 11. fıkrası uyarınca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre tahsil edileceğinin bilinmesine"", ibaresinin yazılması,
Suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.