MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/09/2014 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/11/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, kasten yaralama, hakaret ve mala zarar verme nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının başkanlığını yaptığı derneğe ait dükkanı kiraladığını, daha sonra işlerinin iyi gitmemesi nedeniyle kira borçlarını ödeyemediğini, bu nedenle hakkında icra takibi yapıldığını, bunun üzerine dükkanı tahliye ettiğini, başka bir yer kiraladığını ve ticari faaliyetine orada devam ettiğini, olay günü davalıya bir miktar ödeme yapması nedeniyle makbuz istediğini, bunun üzerine davalının sinirlenerek masaya yumrukla vurduğunu, hakaret ettiğini, dükkanda bulunan 1.500,00 TL değerinde eşyasını sağa sola saçtığını, kendisini dövmek isteyen davalıyı dükkanda bulunan müşterinin engellemeye çalıştığını belirterek, bu sebeple uğranılan maddi ve manevi zararların ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, ceza dosyası kapsamı ve dinlenen tanık beyanları doğrultusunda davalının davacıya hakaret ettiği sabit görülerek, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne, maddi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
... 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/262 esas, 2013/329 karar sayılı dava dosyası incelendiğinde; davalı hakkında davacıya yönelik hakaret, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından dolayı kamu davası açıldığı, yargılama sonucunda mahkumiyet hükmü kurulduğu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
6098 sayılı TBK"nın 50. (BK"nın 42.) maddesinde; "Zarar gören, zararını ve zarar verenin kusurunu ispat yükü altındadır. Uğranılan zararın miktarı tam olarak ispat edilemiyorsa hâkim, olayların olağan akışını ve zarar görenin aldığı önlemleri göz önünde tutarak, zararın miktarını hakkaniyete uygun olarak belirler." hükmü düzenlenmiştir.
Dava konusu olayda, davacı, davalının bir kısım mallarına zarar verdiğini iddia ederek ayrıca maddi tazminat isteminde bulunmuştur. Dosyadaki mevcut deliller ve özellikle ceza mahkemesinin olaya ilişkin mala zarar verme suçundan verdiği mahkumiyet kararına esas deliller dikkate alındığında, maddi zarar kapsamının belirlenerek hüküm altına alınması gerekir.
Şu halde mahkemece yapılacak iş; davacının uğradığı maddi zarar kapsamının belirlenmesi, zararın tam olarak belirlenememesi halinde ise, TBK"nın 50. maddesinin de gözetilerek, hakkaniyet ölçüsünde ve olayın oluşuna uygun bir maddi tazminata karar vermektir. Aksi yönde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.