MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkûmiyet


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılanın kullandığı cep telefonunu arayıp bir kısmı cinsel içerikli mesajlar göndermesi şeklinde gerçekleşen eylemlerinin bütün halinde zincirleme şekilde cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilerek hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan dolayı hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde her iki suçtan ayrı ayrı mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı olacak şekilde sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin, cinsel taciz suçundan belirlenen temel cezanın iddianamedeki sevk maddeleri arasında yer almayan TCK"nın 43. maddesi ile arttırılması,
Sanık hakkında atılı suçlardan temel cezalar belirlenirken suçların özellik arz etmeyen işleniş biçimleri ve benzer olaylardan daha vahim bir hal içermemesinden dolayı alt hadden ayrılmayı gerektirir bir neden bulunmadığı gözetilmeden, kanun maddesinin metnini tekrardan öte gitmeyen ve dosya kapsamı ile bağdaşmayan gerekçelerle TCK"nın 3. maddesi uyarınca fiilin ağırlığıyla orantılı olmayacak şekilde teşdit uygulanması,
Sanığın işlediği kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan dolayı hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, CMK"nın 231/6. maddesinde öngörülen nesnel ve öznel koşulların bulunup bulunmadığı tartışılmak suretiyle kanuni ve yeterli gerekçe gösterilmeden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Cinsel taciz suçundan kurulan hükümle ilgili olarak 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, toplam ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.