MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen re"sen de temyize tabi hüküm temyiz edilmekle, 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelendi.
Gerekçeli kararın iddianame ile birlikte katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına 09.03.2016 tarihinde tebliğ edilmesinin ardından katılan Bakanlık vekili tarafından verilen 14.03.2016 tarihli dilekçe içeriğinin davaya katılma talebini içerip sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz niteliğinde olmadığı ve Dairemizin verilen tevdi kararına istinaden kararın katılan Bakanlığa 01.12.2016 tarihinde yeniden tebliği sonrasında da herhangi bir temyiz dilekçesi sunulmadığı anlaşıldığından, incelemenin sanık müdafiin temyiziyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın eylemini öz kızına karşı velayet hakkını kötüye kullanarak gerçekleştirmesine rağmen, hakkında TCK"nın 53/5. maddesi gereğince cezanın infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar velayet hakkını kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle re"sen de temyize tabi hükmün ONANMASINA, 02.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.