İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/4317 Esas 2017/456 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4317
Karar No: 2017/456
Karar Tarihi: 23.01.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/4317 Esas 2017/456 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanık ile mağdur arasında önceye dayalı husumet olduğu ve mağdurun sanığın tarlasına girerek hayvanlarının zarar verdiği anlaşılmıştır. Ancak, hükümde taraflar arasında farklı beyanlar olması nedeniyle haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği hususu göz önünde bulundurulmamıştır. Ayrıca, mağdurun organlarından birinin işlevi yitirildiği ve kemik kırığı olduğu için en ağır cezanın gerektiği belirtilerek cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiği ve sanık hakkında 87/3. maddesi ile artırım yapılmak suretiyle ceza tayini kararı da hatalı bulunmuştur. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 29., 53., 86/3-e, 87/2-b, 87/2-son ve 87/3. maddeleri; 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/4317 E. , 2017/456 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine,ancak;
1) Sanık savunması ve dosya kapsamına, tanık beyanları göre sanık ile mağdur arasında önceye dayalı husumet olup olay günü mağdurun hayvanlarının sanığın tarlasına girerek zarar verdiğinin anlaşılması karşısında ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu gözetilerek, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektirdiğinin gözetilmemesi,
2) Sanığın eylemi neticesinde mağdurun organlarından birinin işlevi yitirildiği ve kemik kırığı olması karşısında, sanık hakkında sadece en ağır cezayı gerektiren sonuçtan dolayı sorum tutulup cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve sanık hakkında TCK"nin 86/3-e,87/2-b,87/2-son maddelerinin uygulanması ile yetinilmesi gerekirken uygulama yeri bulunmayan TCK"nin 87/3.maddesi ile arttırım yapılmak suretiyle yazılı şekilde ceza tayini,
3) Kabule göre; sanık hakkında katılanın vücudunda kemik kırığı nedeniyle artırım yapılırken uygulanan kanun maddesi TCK"nin 87/3.maddesinin hükme yazılmaması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.