MAHKEMESİ : GELİBOLU ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/02/2014
NUMARASI : 2012/327-2014/176

Taraflar arasında görülen iştirak nafakasının artırımı davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ile 15/09/2010 tarihinde anlaşmalı olarak boşandıklarını, boşanma ile müşterek küçük çocuklar B..Ç.. ve B.. Ç.."in velayetlerinin davacıya verilerek ayrı ayrı 250,00" şer TL iştirak nafakasına hükmolunduğunu, çocuklarının günlük okul masraflarının arttığını öne sürerek, takdir edilen iştirak nafakasının ayrı ayrı 500"er TL"ye çıkartılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davalı babanın tespit edilen gelir durumu nazara alındığında, daha önce boşanma neticesinde belirlenen iştirak nafakası miktarının hakkaniyete uygun olduğu gerekçesiyle davacının iştirak nafakası arttırım talebinin reddine, hükmolunan 250"şer TL iştirak nafakasının dava tarihinden geçerli olmak üzere her yıl TEFE oranında artırılmasına karar verilmiş; kararı davacı temyiz etmiştir.
TMK" nun 182/2. maddesine göre boşanma veya ayrılık vukuunda, velayet kendisine verilmeyen eş, küçük çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır.
Bu husus kamu düzenine ilişkin olup tarafların iradesine tabi kılınmamıştır.
TMK 331.maddesinde ise, "Durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine nafaka miktarını yeniden belirler veya nafakayı kaldırır" hükmü getirilmiştir.
Somut olayda, davalının lise müdürü olup 2.600, 00 TL aylık gelirinin bulunduğu, 300 TL kira ödediği, yalnız yaşadığı; davacının ise, G..Ö..E..ve R.. Merkezinde öğretmenlik yapıp ayda 740,00 TL ücret aldığı, 300 TL kira verdiği anlaşılmaktadır. Önceki nafakanın takdir edildiği 15/09/2010 tarihinden bu artırım davası tarihi arasında iki yıldan fazla bir süre geçmiş olup, bu süre içerisinde müşterek çocukların yaşı ihtiyaçları, eğitim giderleri doğal olarak artmış, paranın da alım gücünün en azından enflasyon oranında değer kaybına uğramış olduğu bir gerçektir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle nafakanın uygun bir miktarda artırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde artırım talebinin reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.