22. Hukuk Dairesi 2017/28528 E. , 2020/4700 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 01/03/2008-31/09/2013 tarihleri arasında tahakkuk servisinde özel abone okuma ve sokak aydınlatma gibi işlerde çalıştığını, vardiyalı sistem olmasına rağmen yaz aylarında 08:00-17.30 saatleri arası, diğer aylarda 08:00-22:00 saatleri arası çalıştığını, aylık 300,00 TL yemek ve 200,00 TL yol yardımı yapılacağı söylenmesine rağmen bu yardımların yapılmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta ve genel tatil ücreti ile yemek ve yol yardımı alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, davacının yol ve yemek ücreti alacaklarının bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda Mahkemece emsal dosyalara atıf yapılmak sureti ile yol ve yemek ücretine yönelik hesap yapılan bilirkişi raporuna dayanılarak davacının yol ve yemek ücretleri hüküm altına alınmıştır.
Ancak yapılan araştırma ve inceleme yeterli değildir. Şöyle ki; davacının çalıştığı alt işverenlerin davalı ile yaptıkları hizmet alım sözleşmesi ve ekleri dosyaya kapsamında bulunmamaktadır. Bu sebeple, öncelikle, davacının çalıştığı alt işveren şirketlerle yapılan tüm hizmet alım sözleşmeleri, teknik ve idari şartnameler ile hizmet sözleşmelerinin ekleri ile birlikte davalı Dicle Elektrik Dağıtım A.Ş."den temin edilerek, yemek ve yol yardımına ilişkin düzenleme bulunup bulunmadığı, ihale sözleşmelerinde şartnameye atıf olup olmadığı ve sözleşmede birim fiyata yol ve yemek ücretinin dahil edilip edilmediği belirlenmeli emsal olduğu değerlendirilen dava dosyası içeriğindeki bilgi ve belgeler de incelenerek, aylık 200,00 TL yol ücreti ve aylık 300,00 TL yemek ücreti ödenmesine ilişkin kabullerin dayanaklarının ne olduğu tespit edilmelidir.
Ayrıca, başka bir dava dosyasına cevaben düzenlendiği anlaşılan 31.12.2012 tarihli Dicle Elektrik Dağıtım A.Ş. ... İl Müdürlüğü’nün cevabi yazısında, yol ve yemek ücretlerinin nakdi olarak ödendiğine ilişkin ifade bulunmakta olup, bu yazı içeriği üzerinde durularak, hangi tarih aralıklarında ne miktarda ödeme yapıldığı hususunun kararlaştırıldığı, ilgili müdürlükten sorularak, alınacak cevabi yazı ve ekleri değerlendirilmelidir.
Yukarıda belirtilen eksiklikler tamamlandıktan sonra davalının yemek ve yol ücreti ödemesi gerektiği anlaşılıp da ödenecek yemek ve yol yardımının miktarının belirlenememesi halinde ilgili oda ve kurumlara müzekkere yazarak, davacının çalıştığı döneme ilişkin her yıl için ayrı ayrı ve gidiş geliş toplu taşıma ücreti sorulmalı, yine davacının çalıştığı döneme ilişkin her yıl için ayrı ayrı günlük yemek ücreti konusunda emsal araştırması yapılmalı, gelen yazı cevapları ve araştırma yazıları ile birlikte dosya bilirkişiye tevdi edilerek ek rapor alınmalı ve sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının fazla çalışma ücret alacaklarının belirlenmesi konusunda uyuşmazlık mevcuttur.
Somut olayda; davacı vekili davacının yaz aylarında (Haziran, Temmuz,Ağustos) 08:00-17.30 saatleri arası çalıştığını belirtmesine rağmen hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda davacı tanık anlatımlarının ortalamasına göre hesaplama yapıldığı belirtilerek, yaz ve kış aylarında 08.00-21.00 saatleri arasında 13 saat çalışıldığı 1,5 saat ara dinlenme ile 11,5 saat kaldığı, yıllık bazda her iki dönem ortalama 10 saat çalıştığı bu sürenin yasal haftalık çalışma süresinden 2,5 saat fazla olduğu, bu durumda davacının 3 hafta haftada 7x2,5=17,5 saat fazla çalıştığı, bir hafta 6x10 60 saat çalıştığı bu sürenin yasal haftalık çalışma süresinden 15 saat fazla olduğu aylık bazda haftada (3x17,5 +15=67,5/4=yaklaşık 17 saat fazla çalışma yaptığı şeklinde, ilkbahar ve sonbahar aylarında ise 08.00-17.00 saatleri arası, 1 saat ara dinlenmesi ile günlük 8 saat çalıştığı bu sürenin normal çalışma süresinden 0,5 saat fazla olduğu 7 gün çalışıldığı hafta 3,5 saat 6 gün çalışılan hafta 3 saat fazla çalışma yapıldığı aylık bazda 3x3,5+3=13,5/4=yaklaşık 3,5 saat fazla çalışma yapıldığı değerlendirilmiştir.
Bu hesaplama biçimi ile talep aşıldığı gibi tanık beyanları da gözardı edilmiştir. Davacının talebi yaz aylarında 08.00-17.30 arasında çalışıldığı yönünde olup tanık beyanlarında ilkbahar ve sonbahar aylarında 08.00-17.00 saatleri arasında çalışıldığı, yoğun çalışılan yaz ve kış aylarında ise 08.00-21.00,22.00 ye kadar ve cumartesi pazar 08.00-17.00 arası çalıştığı yönünde olmakla taleple bağlı kalınarak sadece kış aylarında 7 gün çalışılan hafta haftanın 5 günü 08.00-21.00 arası 1,5 saat ara dinlenme ile 2 günü 08.00-17.00 arasında 1 saat ara dinlenme ile çalışıldığının kabulü ile haftalık 9,5 saat fazla çalışma yaptığı 6 gün çalışılan hafta haftalık 9 saat fazla çalışma yaptığı, diğer tüm dönemde ise 08.00-17.00 saatleri arası ayın 3 haftasında 3,5 saat ayın 1 haftasında 3 saat olmak üzere fazla çalışma yapıldığı anlaşılmakla, davacı talebi aşılarak ve tanık beyanları dikkate alınmaksızın yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.