MAHKEMESİ : İSTANBUL 16. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/03/2014
NUMARASI : 2013/86-2014/166

Taraflar arasında görülen iştirak nafakasının artırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; davalı ile Şişli 3.Aile Mahkemesi"nin 17/03/2004 tarih ve 2003/1263E.-2004/247 K. sayılı kararı ile boşandıklarını, davalının yüksek bir gelire sahip olmasına rağmen, müşterek çocuğa yardım etmediğini, masraflarının tarafınca karşılandığını; 2011 yılından itibaren nafaka ödemesi yapmadığını, yıllık kazancının 600.000 TL olduğunu belirterek; müşterek çocuk lehine takdir edilen nafakanın 7.000,00 TL"ye yükseltilmesini ve her yıl TÜFE endeksi oranında arttırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; müşterek çocuk lehine hükmedilen nafakanın 01/07/2005 tarihinden itibaren her yıl TÜFE endeksi oranında arttırılmasına karar verildiğini, müvekkilinin kendi işyerini işlettiğini; ancak, belirtilen miktarda gelirinin olmadığını, talep edilen nafaka miktarının fahiş olduğunu savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, dava tarihinden itibaren, aylık 4.000 TL iştirak nafakasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, nafakanın, hükmün kesinleşmesinden sonra her yıl TÜİK tarafından belirlenen TÜFE oranında arttırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; TMK.nun 182.maddesine göre; boşanma kararı ile velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır.
TMK.nun 330.maddesindeki düzenleme ise, nafaka miktarı çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak göre belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun gelirleri de gözönünde bulundurulur." şeklindedir.
TMK.nun 331.maddesi uyarınca da; durumun değişmesi halinde hakim nafaka miktarını yeniden belirler veya nafakayı kaldırabilir.
Somut olayda; davacının emekli mimar olduğu, çalışmadığı, kendisine ait evde oturduğu, aylık 760 TL maaşının olduğu, üzerine kayıtlı taşınmazın olduğu; davalının ise Norm Yapı Aleminyum Sanayi ve Tic.Ltd.Şti sahibi olduğu, aylık gelirinin 5.000 TL olduğu, üzerine kayıtlı evi, 2 adet dükkanı, 3 adet aracının olduğu ve 1.000 TL kira gelirinin olduğu tespit edilmiştir.
Tarafların tespit edilen sosyal ve ekonomik durumlarına, çocuğun yaşına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre; mahkemece, takdir edilen 4.000 TL iştirak nafakası miktarı yüksektir.
O halde, mahkemece; davacı annenin de katkısı dikkate alınarak, davalı babayı ödemede zorlamayacak, onu, zarurete düşürmeyecek şekilde; TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun bir miktarda nafakanın artırılması suretiyle, taraflar arasındaki dengenin yeniden sağlanması gerekmektedir. Yanılgılı değerlendirme ile yüksek miktarda nafaka takdiri doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.