Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13441 Esas 2019/16030 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13441
Karar No: 2019/16030
Karar Tarihi: 16.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13441 Esas 2019/16030 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mersin 17. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet hükmüne karşı sanık müdafiinin İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince düzeltme kararı verildi. Ancak sanık müdafiinin açtığı temyiz davası reddedildi. Sanık müdafiinin temyiz istemi suçun kesin olarak ispat edilemediği, sanığın etkin pişmanlık gösterdiği ve TCK’nın 62. maddesinin uygulanması gerektiği yönündeydi. Ancak yapılan incelemede hükümdeki suç ve kanun maddelerinin doğru olduğu, zararın giderilmediği, TCK'nın 62. maddesinin yasal ve yeterli bir gerekçeyle uygulanmadığı anlaşıldı. Bu nedenle istinaf istemi reddedildi ve temyiz istemi de reddedildi. Kanunlar ise şöyle açıklanıyor: Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır. Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir. Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kay

17. Ceza Dairesi 2019/13441 E. , 2019/16030 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf isteminin düzeltilerek esastan reddi

Mersin 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/402 Esas ve 2019/10 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanık müdafiinin CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 15.04.2019 gün, 2019/779 Esas ve 2019/986 Karar sayılı "Düzeltilerek Esastan Red" kararına karşı, sanık müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin, sanığın suçu işlediğine dair yeterli, kesin inandırıcı her türlü şüpheden uzak somut delil olmadığına, etkin pişmanlık ve TCK’nın 62. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanık tarafından katılanın zararının giderilmediği, mahkemenin TCKnın 62. maddesini uygulamama gerekçesinin yasal ve yeterli olduğu, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin düzeltilerek esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 16.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.