MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının iş sözleşmesinin işverence haksız sona erdirildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, ücret, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacağının davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık vekili, husumet ve zamanaşımı itirazında bulunarak, davacının ihale alan şirket işçisi olduğunu, işçilik alacaklarından çalıştığı şirketlerin sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, hafta tatili ve ücret alacağı dışındaki taleplerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... Bakanlığının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece, tanık anlatımlarından hareketle davacının işyerinde 1 hafta 07:00-15:00 ve diğer hafta 10:00-22:00 vardiyasında çalıştığı 07:00-15:00 vardiyasında haftalık yasal çalışma süresini aşmadığı, 10:00-22:00 vardiyasında ise 1,5 saat ara dinlenmesiyle 6 gün 63 saat çalıştığı ve haftalık yasal çalışma süresinin indirilmesiyle 18 haftalık fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Ancak varılan sonuç dosya kapsamı ile uyumlu değildir.
Davacı tanık olarak dinlendiği aynı mahkemenin 2013/294 esas sayılı dava dosyasında, kendisinin tek vardiya halinde 10:00-19:30 arasında ve hafta sonu 07:00-19:00 arası 6 gün çalıştığını 1 gün hafta tatili kullandığını ifade etmiştir. Buna göre davacının 5 gün 10:00-19:30 arası çalıştığı 1 saatlik ara dinlenme ile 42,5 saat çalıştığı ve 07:00-19:00 arası hafta sonu çalışmasında 1,5 saatlik ara dinlenme ile 10,5 saat çalıştığı haftalık çalışma süresinin 53 saat olduğu ve 45 saat yasal haftalık çalışma süresinin düşülmesiyle haftalık 8 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmıştır. Bu hesaplama davacının talebi ve dosya içeriğine daha uygundur.
Mahkemece yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Yıllık izin konusunda da davacının 2009 Ağustos puantajı ve bordrosunda 6 gün yıllık izin kullandığı anlaşılmaktadır. Kullanılan 6 gün yıllık iznin düşülerek 84 günlük yıllık izin alacağı hesaplanmalıdır.
SONUÇ: Bu nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, 05/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.