MAHKEMESİ : ANTALYA 5.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/02/2014
NUMARASI : 2013/364-2014/166

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; davacı lehine hükmedilen 400 TL iştirak nafakasının reşit olmasıyla kesildiğini, davacının öğrenimine ve dershaneye devam ettiğini, bu nedenle 1.000 TL yardım nafakasına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabında; davacının Zonguldak/Kdz.Ereğli"de, kedisinin ise Mersin"de ikamet ettiğini, davanın Antalya"da açılamayacağını, taraflardan birinin yerleşim yeri mahkemesinin yetkili olduğunu belirterek, yetki itirazında bulunmuş, ancak 100 TL nafaka ödeyebileceğini beyan etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 400 TL yardım nafakası takdirine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, TMK.nun 364.maddesi gereğince yardım nafakası talebine ilişkindir.
TMK.nun 365/6.maddesine göre; yardım nafakasına ilişkin davalarda yetkili mahkeme taraflardan birinin yerleşim yeri mahkemesidir. Buna göre davacılar; isterlerse kendi yerleşim yerleri mahkemesinde, isterlerse HMK.nun 6.maddesi gereğince davalının ikametgahı mahkemesinde dava açabilecektir.
Somut olayda, dava dilekçesi davalıya 21.05.2013 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı tarafından 23.05.2013 tarihli süresinde verilen cevap dilekçesi ile yetki itirazında bulunmuştur. Dosyada mevcut belgelerden davacının Zonguldak/Kdz.Ereğli"de, davalının ise Mersin"de ikamet ettiği anlaşılmaktadır. (Mahkemece; 14.01.2014 tarihli celsede “süresinde olmayan davalının yetki itirazının reddi” yönünde ara karar tesis edilmiştir.)
Bu durum karşısında; davalının yetki itirazının süresinde olduğu gözönüne alınmak ve davanın TMK.nun 365/6.maddesi hükmüne aykırı olarak yetkisiz Antalya Mahkemesinde açıldığı gözetilerek, yetkisizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde işin esasına girilerek hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.