MAHKEMESİ : DENİZLİ 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/05/2014
NUMARASI : 2013/634-2014/379

Taraflar arasında görülen yoksulluk nafakasının kaldırılması-iştirak nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; 09.03.2012 tarihli karar ile davalı ile boşandıklarını, müşterek çocuğun velayetinin kendisine verildiğini, çocuk için iştirak nafakası tayin edilmediğini, davalı eski eşi lehine ise 150,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, davalıya vefat eden annesinden intikal eden iki daire olduğunu, bunlardan kira geliri bulunduğunu , yine annesinin vefatından sonra davalıya yetim aylığı bağlandığını, kendisinin ise iflas ettiğini, iş buldukça inşaatlarda amelelik yaptığını beyan ederek, yoksulluk nafakasının kaldırılmasını ve müşterek çocuk için 200,00 TL iştirak nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; davalıya bağlanan yetim aylığı ve annesinden kalan taşınmazdan aldığı kira geliri toplamının 425,00 TL olduğu, maddi durumundaki değişikliğin davalıyı yoksulluktan kurtarmadığı, kendisinin nafakaya muhtaç olduğu gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
TMK.nun 176/3-4.maddesine göre: "İrat biçiminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafaka, alacaklı tarafın yeniden evlenmesi ya da taraflardan birinin ölümü halinde kendiliğinden kalkar; alacaklı tarafın evlenme olmaksızın fiilen evliymiş gibi yaşaması, yoksulluğun ortadan kalkması ya da haysiyetsiz hayat sürmesi halinde mahkeme kararıyla kaldırılır.
Tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir."
Somut olayda, davalı kadına boşanma dosyasının dava tarihi olan 19.11.2011 tarihinden itibaren 150,00 TL tedbir nafakası ödenmesine karar verildiği, kararın kesinleştiği 12.12.2012 tarihinden itibaren bu miktarın yoksulluk nafakası olarak devam ettiği, davalının 01.06.2012 gününden başlayarak ölen annesinden aylık 348,55 TL yetim maaşı almaya başladığı ve yine annesinden miras kalan daireden hissesi oranına denk gelen kira geliri bulunduğu anlaşılmıştır.
Dul ve yetim maaşının miktar itibariyle yoksulluğu ortadan kaldırmadığı açıktır (HGK’nun 21.02.2001 gün 2-162 E-185 K.sayılı kararı). Yine Yargıtay HGK.nun 07.10.1998 tarih ve 2-656-688 sayılı kararında da açıklandığı üzere yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanları yoksul kabul etmek gerekir. HGK.nun yerleşik kararlarında "asgari ücret seviyesinde gelire sahip olunması," yoksulluk nafakası bağlanmasını olanaksız kılan bir olgu kabul edilmemiştir. (HGK. 07.10.1998 gün 1998/2-656 E.-1998/688 K.; 26.12.2001 gün 2001/2-1158-1185 sayılı ve 01.05.2002 gün 2002/2-397-339 sayılı kararları).
O halde Mahkemece, davalının elde ettiği gelirin asgari ücret seviyesinin altında olduğu dikkate alınarak, davalı kadının geliri ile davacı kocanın gelir durumları karşılaştırılmak sureti ile, davacının dava dilekçesindeki kaldırma talebi içinde indirme talebinin de olduğu (çoğun içinde az da vardır ilkesi gereğince) gözetilerek yapılacak yargılama neticesinde hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.